ପ୍ରେମର ପରିଭାଷା

ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଯେତେବେଳେ 

ମୁଁ ଦୁଆର ଖୋଲେ 

ଦଳ ଦଳ ହୋଇ ପାରାମାନେ 

ଆସି ଗୁମୁରୁ ଥାଆନ୍ତି 

ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ନିତି 

ଖାଇବାକୁ ଦାନ ଦିଏ ଆଉ ପାଣି ବି l 

ମୁଁ ଅଫିସ ଗଲେ 

ମୋ ଫେରିବା ବାଟକୁ ବଡ଼ 

ଆଗ୍ରହରେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥାଏ 

ମୋ ଲିଜା... (ମୋ ପେଟି ଡଗ )

ମୋତେ ଦେଖି ଲାଞ୍ଜ ହଲାଇ ହଲାଇ 

ମୋ ଉପରକୁ କୁଡି ପଡେ 

କିଛି ସମୟ ଗେଲା ହୁଏ l 

କିଛିଦିନ ତଳେ ସମାଚାର ପତ୍ରରେ ପଢ଼ୁଥିଲି 

କୁକୁରଟିଏ ଚାରିଟି ବିଲେଇ ଛୁଆକୁ 

ନିଜ କ୍ଷୀର ପିଆଇ ଯତ୍ନ ନେଉଛି 

ଯୋଉ ଛୁଆମାନଙ୍କର ମାଆ ନାହିଁ l 

ଯେବେ ଯେବେ ମୁଁ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଏ 

ଭାବ ବିହ୍ଵଳ ହୋଇ ଜଣାଣ 

ଗାଇଲା ବେଳେ 

ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ମଥାରୁ  

ଫୁଲଟିଏ ଝରିପଡ଼େ 

ଆଉ ମୁଁ ହୁଏ ଅପାୟିତ l 

ପ୍ରେମର ପରିଭାଷା ଅବ୍ୟକ୍ତ 

ନିଃସର୍ତ୍ତ, ନିରୋଳା, ସବୁଠୁ ପବିତ୍ର 

କେବଳ ଅନୁଭବି ପାର l 

ବ୍ୟାପ୍ତ ତାର ସାରା ଆକାଶର 

ପରିସୀମା ବି ନିଅଣ୍ଟ ପଡିବ 

ଗଭୀର ତାର ସମୁଦ୍ରର ଗଭୀରତାଠୁଁ 

ଅଧିକ ଗଭୀର l