ପ୍ରେମ ସମାଧି

କେମିତି କହିବି ପ୍ରିୟା ମୁଁ ତୋତେ ରେ

କିଛି ଦୋଷ ନାହିଁଁ ମୋର

କେଉଁ ଅପରାଧେ ନିିିରିିିଦୟ ହୋଇ

କରି ଗଲୁ ସାତ ପର ।

ସରଳ ହୃଦୟେ ଆଘାତ କରିଲୁ

ଛଳ ପ୍ରତାରଣା କରି

ବୁଝି ପାରିିିଲିନି ଚାତୁୁୁରୀ ତୋହର

ନିର୍ବୋଧତା ଥିଲା ଭରି ।

ବିଶ୍ୱାସ କୁସୁମ ବିିିିକଶିତ ହୋଇ

ଘୁରୁ ଥିଲା ତୋର ପାଶେ

ଦିନେ ସେ ଭରଷା ହେବ ପିତା କଷା

ଏ କଥା ନଥିଲା ଆଶେ ।

ସାକ୍ଷୀ ଥିଲେ ପରା ଆକାଶ ଛାତିର

ନିଶି ବୋଳା ଚନ୍ଦ୍ର ତାରା 

ବାହୁ ବନ୍ଧନରୁ କହୁ ଥିଲୁ ତୁହି

ତୁମେ ମୋ କାଞ୍ଚନ ହୀରା ।

ଆଖିର ପାଣିିରେ ଶ୍ରାବଣକୁ ଡାକି

କରିିିଛୁ ମୋତେ ଅଥୟ

କ୍ଷଣିିକ ବିଛେଦେ ଅସହ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ଏ କି ତୋର ଅଭିିନୟ ।

ତୁହି ଚାଲି ଗଲୁ ନିଃସ୍ଵ କରି ମୋତେ

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଭୂଲିନି ଦିନେ

ତିଳ ତିଳ କରି ଜଳି ମୁଁ ଯାଇଛି

ତଥାପି ରଖିଛି ମନେ ।

ମୋ ପ୍ରେମ ସମାଧି  ସାଇତିଛି ବିଧି

ଆଗତ ଜନମ ପାଇଁ

ଚଖାଇବୁ ଯେତେ ପ୍ରତାରଣା ସ୍ବାଦ

ନିଃସନ୍ଦେହେ ଯିିିବି ପିିଇ ।