ପ୍ରେମ ଓ ଛଳନା

ପ୍ରେମ ନୁହେଁ କେବେ ସ୍ୱାର୍ଥ ପ୍ରଣୋଦିତ

      ଅନାବିଳ ତାର ରୂପ,

ଯେଉଁଠି ଛଳନା ବାସ କରିଥାଏ

     ପ୍ରେମ ନୁହେଁ ସିଏ ପାପ |

ଦେହର ଲାଳସା ପାଇଁ ପ୍ରୟୋଜିତ

      କାର୍ଯ୍ୟ ନୁହେଁ କେବେ ପ୍ରେମ,

ଥାଏ ଯେଉଁଠାରେ ପାଇବାର ଆଶା

      ହୋଇଥାଏ ପ୍ରେମ ବାମ |

ପ୍ରେମରେ କିଛି ବି ଛଳନା ରହିଲେ

      ତାହା ମିଛ ଅଭିନୟ,

ବହେନାହିଁ ସେଠି ମମତାର ଧାରା

      ବହେ ଯାହା ବିଷମୟ |

ଛଳନାରେ କେବେ ସତ୍ୟତା ନଥାଏ

      ମିଥ୍ୟାର ଗରଳ ଭରା,

ମିଥ୍ୟା ପ୍ରଲୋଭନେ ନିଜର ଉତ୍ତମ

      ପରିଚୟ ଦିଏ ସାରା |

ଛଳନାର ପ୍ରେମ କରିଥାଏ ସଦା

      ସାଥୀର ଗୁଣ କୀର୍ତ୍ତନ,

ଲଭିବାକୁ କିଛି ପ୍ରେମ ଆସ୍ଵାଦନ

      ଝୁରି ହେଉଥାଏ ପ୍ରାଣ |

ଛଳନାରେ କେବେ ନଥାଏ ସେନେହ

       ନଥାଏ ବି ଆକର୍ଷଣ,

ଆବିଳତା ପୂର୍ଣ୍ଣ ନାଟକ କେବଳ

       ପଙ୍କମୟ ଅଟେ ମନ |

ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥ ଚିନ୍ତା ରହେ ସବୁବେଳେ

       ନିଜ ସୁଖ ମନେ ଭାଳେ,

ସାଥୀର ଭାବନା ତୁଛ ହୋଇଥାଏ

       ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ହୃଦୟ ତଳେ |

ମନର ମିଳନ ନଥାଏ ସେଠାରେ

       ସବୁ ଛଳନାର ଭାଷା,

ସ୍ବର୍ଗୀୟ ସୁଷମା ସ୍ବପ୍ନ ସେଠାରେ ତ

       ସବୁ ସ୍ୱାର୍ଥ ଅଭିଲିପ୍ସା |

ଅଙ୍ଗୀକାର ଯଦି ହୋଇଥାଏ ସେଠି

       ଚାଲିବାକୁ ସାଥି ହୋଇ,

ଅଧା ବାଟେ ପ୍ରୀତି ହୁଏ ବାଟବଣା

       ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ଭରି ଦେଇ ।