ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଶିଷ

   ( ଶିଶୁ କବିତା)

ପୂରୁବ ଦିଗରେ ସୁରୁଜ,

  ଦେଖ ହେଲେ ଉଦୟ l

ଲାଳିମାରେ ଦିଶେ ଆକାଶ,

  ସେ ଅତି ଶୋଭାମୟ l

ସରି ସରି ଯାଏ ରଜନୀ,

    ଦୂର ହୁଏ ଅନ୍ଧାର l

ରୂପେଲି କିରଣ ଦୂରେଇ,

   ଦିଏ ଜହ୍ନ ମାମୁଁର l

ଗଛର ଡାଳରେ ବିହଙ୍ଗ,

    ବସି ଦିଅନ୍ତି ରାବ l

ନାନା ଜାତି ଫୁଲ ଫୁଟିଣ,

    ମନ ହରେ ସରବ l

ସୁଲୁ ସୁଲୁ ବହେ ପବନ,

   ସାଥେ ଫୁଲ ମହକ l

ରାତି ପାହିଲାଣି ବାଳକେ,

   ରାବ ଦେଲାଣି କାକ l

ଗାଆଁ ଦେବାଳୟୁ ଶୁଭଇ,

   ଶଙ୍ଖ ଘଣ୍ଟର ଧ୍ୱନି l

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରଭାତ ବନ୍ଦନା,

  ମନ ନିଅଇ କିଣି l

ଶୁଣ ଶିଶୁଗଣ ଆମ୍ଭର,

  ଏହି ଦିବ୍ୟ ବଚନ l

ପିତା ମାତାଙ୍କର ପାଦରେ,

   ତୁମେ କରି ନମନ l

ଦିବସର କଲେ ପ୍ରାରମ୍ଭ,

   ପ୍ରଭୁ ହୁଅନ୍ତି ଖୁସି l

ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଦିବ୍ୟ ଆଶିଷ,

   ସଦା ଥାଏ ବରଷି l

ମିଳିଲେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଶିଷ,

  କାର୍ଯ୍ୟ ହୁଏ ସଫଳ l

ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟରେ ହୋଇବ,

  ସମାଜର ମଙ୍ଗଳ l।