ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ

 

ଆହେ ନାରାୟଣ କର ହେ ତାରଣ

ମୋର ସବୁ ଦୋଷ ନାଶି 

ଅଜାଣତେ ଯେଉଁ ପାପ ମୁଁ କରିଛି

ସଦା ମନ ଚିନ୍ତେ ଦୋଷୀ ।

ଅନୁତାପାନଳେ ଜଳୁଛି ପରାଣ

ଅତୀତ କୁକର୍ମ ଭାବି

ଧନ କିସ ହେବ ଜନ କିସ ହେବ

ମରଣ ଅବଶ୍ୟମ୍ଭାବୀ ।

କରିଛି କେତେ ମୁଁ ପାପ ଅନ୍ୟାଚାର

ଆପଣା ବଡ଼ାଇ ପଣେ

ଗଳାରେ ସେ ପାପ ଫାଶ ପାଲଟିଛି

ମୋର ଏ ଅନ୍ତିମ ରଣେ ।

ଯେଉଁ ହାତ ଦିନେ ଲୋଭ ଗ୍ରାସେ ପଡ଼ି

ନଟେକିଲା ମୁଠେ ଅନ୍ନ

କାହିଁକି ରଖିବି ପାପୀ ହାତ ଦୁଇ

ଖଡଗେ କରିବି ଛିନ୍ନ ।

ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ କରି ସୁଧାରି ନେବି ମୁଁ

ପାତକ କରମ ମୋର

ସୁଯୋଗ ଦିଅ ହେ ମୋର ଦୋଷ କ୍ଷମୀ

ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଚକ୍ରଧର ।