ପ୍ରାର୍ଥନା

ଅନାଥ ର ନାଥ   ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ   

    ଢାଳିଦିଅ କୃପାବାରି        

ସେ ମହାସ୍ରୋତରେ  ଭସାଇ ନିଏମୁଁ  

    ମୋ ଦୁଃଖ ଜୀବନ ତରୀ ।

ଏତେ ଦୁଃଖ ମତେ  କିପାଇଁ ଦେଉଛ   

    କି ଦୋଷ ଦେଖିଲ ମୋର     

ଜୀବନ ଟା ମୋର  ସନ୍ତାପେ କଟିଲା   

    ଖାଲି ହେଲା ଛାରଖାର ।  

ରାତି ପରେ ଦିନ  ଦୁଃଖ ପରେ ସୁଖ   

    ଅନ୍ଧାର ପରେ ଆଲୁଅ    

ମୋ ଜୀବନ ଖାଲି  ଉଆଁସ ଅନ୍ଧାର   

    କପାଳେ ନାହିଁ ପୁନିଅଁ ।    

ଵିଧି ର ବିଧାନ   ହେଲା ଅବିଧାନ  

    ସତେ ଅବା ମୋହ ପାଇଁ     

କି କାରଣ ମତେ  ଏ ଦଣ୍ଡ ଦେଇଛ    

     କାହାକୁ କହିବି ଯାଇ ।    

ସାହାରା ମରୁ ର  ପଥିକ ଆଜି ମୁଁ   

     କେହି ନାହିଁ ଏଠି ସାହା,      

ବାଲୁକା ପ୍ରାନ୍ତରେ  ପଡି ମୁଁ ମରିବି   

     ତୁମେ ନ କରିଲେ ଆହା ।   

ଦୁଃଖ ରାତି ମୋର  ପାହିବ କି ନାହିଁ     

     ସେ କଥା ତୁମକୁ ଜଣା,      

ଅନ୍ଧାର ରାତିରେ  ବୁଲିବୁଲି ଶେଷେ    

     ହେବି ଖାଲି ବାଟ ବଣା ।  

ଦେଇଥିଲ ଯାହା  ସବୁତ ନେଲଣି    

    ତୁମେ ଦେଇ ଥିବା ଦାନ      

କେବଳ ରହିଲା   ଜୀବନଟା ମୋର     

     ତାକୁ ନିଅ ଭଗବାନ ।   

ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ମୋର ସଂସାର ରସୁଖ   

    ପାଇଛି ବହୁତ ସୁଖ,       

ଫେରାଇ ନିଅହେ ଅଫେରlରାଇଜେ   

     ଏତିକି ମୀନତୀ ରଖ ।    

ଜୀବନ ର ଶେଷେ ଯାତ୍ରାଅବଶେଷେ   

     ମାଗୁନାହିଁ ଧନମାନ,      

ଶେଷ ମାଗୁଣି ମୋ ତୁମ ପାଖେ ପ୍ରଭୁ  

   (ତୁମ )ଚରଣ ରେ ଦେବସ୍ଥାନ ll