ପିତା ଯେ ଦେବତା

ସନ୍ତାନ ମନର ଗଭୀର ବ୍ୟଥାକୁ

    ବୁଝିପାରେ ଏକା ପିତା,

ଯେତେ ଝଡ଼ ଝଞ୍ଜା ସବୁ ସହିଯାଏ

     ମନରେ ନଥାଏ ବ୍ୟଥା |

ପିଲାଟି ବେଳରୁ କୋଳେଇ କାଖେଇ

      ଦାଣ୍ଡରେ ବୁଲାଉଥାଏ,

କାନ୍ଧରେ ବସାଇ ଗରବେ ଚାଲଇ

      ଓଠେ ହସ ଭରିଥାଏ |

ଚଗଲା ହେଲେ ଯେ ଛୋଟ ଛୋଟ ଦଣ୍ଡ

      ଦିଅନ୍ତି ସେ ଥରେ ଅଧେ,

ଆକଟ କରନ୍ତି କଥା ନମାନିଲେ

      ମିଛ ରାଗ ସତେ କେତେ |

ଜିଦି କରୁଥିଲେ ବୁଝାଇଦିଅନ୍ତି

      ମୁଣ୍ଡକୁ ଆଉଁସି ଦେଇ,

ସନ୍ତାନ ମୁହଁରେ ହସଦେଖି ସିଏ

      ହସେ କୋଟିନିଧି ପାଇ |

ସନ୍ତାନର ସୁଖ କାମନା କରନ୍ତି

       ବିଭୁଙ୍କ ପାଖରେ ସଦା,

ଅସୁସ୍ଥ ସମୟେ ଜଗି ବସିଥାନ୍ତି

       ମନେ ଭରି କେତେ ବ୍ୟଥା |

ମୋଗଲ ସମ୍ରାଟ ବାବର ଦିନେ ଯେ

        ପୁତ୍ରେ ଆୟୁ ଦେଇଥିଲେ,

ପିତାଙ୍କ ଆଶିଷେ ହୁମାୟୁନ ରୋଗୁ

        ଭଲ ହୋଇ ଯାଇଥିଲେ |

ପିତାଙ୍କ ମନରେ ସବୁବେଳେ ଚିନ୍ତା

        ସନ୍ତାନର ଭବିଷ୍ୟତ

ମଣିଷ ପରି ସେ ମଣିଷଟେ ହେଉ

        ଏହି ତାଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ |

ଜୀବନ ଯାତ୍ରାର ପ୍ରତି ପଦକ୍ଷେପେ

        ପଛେ ପଛେ ହୋଇ ଛିଡା,

ସାହସ ଦିଅନ୍ତି ଆଗେ ବଢିବାକୁ

        ସହଯୋଗୀ ଯାହା ଲୋଡ଼ା |

ଜୀବନ ସାରାର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବନ୍ଧୁ ସିଏ

        ଶ୍ରେଷ୍ଠ ତାଙ୍କ ବଳିଦାନ,

ସବୁ ଝଡ଼ ଝଞ୍ଜା ମୁଣ୍ଡେଇ ନିଅନ୍ତି

         ଧନ୍ୟ ତାଙ୍କ ଅବଦାନ |

ପିତୃହରା ଯିଏ ଦୁଖୀ ସେ ଜୀବନେ

        ସାହାହରା ସଂସାରରେ,

ମାଆ ଏକା ସାହା ନିଭାଇଥାଏ ସେ

        ପିତାସ୍ଥାନ ଜୀବନରେ |

ପିତା ଯେ ଦେବତା ମରତ ରାଇଜେ

        ନାହିଁ ତାଙ୍କ ସମ କେହି,

ତାଙ୍କ ସେବା ସ୍ୱର୍ଗ ସୁଖ ଦେଇଥାଏ

        ଅମୃତ ର ସ୍ୱାଦ ଦେଇ |

     #My dad my hero