ଫୁଲ

ବୃକ୍ଷର ଡାଲି ରେ ଫୁଲ ଫୁଟଇ 

ବାସ ତାର ମହକଇ 

ରଙ୍ଗ ରୁପ ଆଉ ବାସନା ଦେଉଛି

ଦୁନିଆକୁ କରୁଛି ଚହଟଇ ।

କମଳ ସୁନ୍ଦର ପାଖୁୁଡା ମଧ୍ୟ ରେ 

ମଧୁ ସବୁ ଥାଏ ରହି 

କାହିଁ କେେତ ଦୂୂୂର ପ୍ରରଜାପତି ଆସନ୍ତ

 ଫୁଲ ର ସୁଗନ୍ଧ ପାାଇ ।

ରୁପ ଗୁଣ ବାସନା ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଥାଏ 

ଟିକି ଟିକି ଫୁଲ ଦେହେ 

ପର କଲ୍ୟାଣ ରେ ଉପସର୍ଗ କରଇ 

ନିଜ ପାଇଁ ତାହା ନୁୁହେଁ ।

ଆୟୁସ କେବଳ କ୍ଷେଣିିିକ ସମୟ 

ଅସୀମ ତାହାର ଦାନ

ସକଳ ଙ୍କ ପାଇଁ ଖୁସି ବାାଣ୍ଟ ଦେଇ

ସୋନତଷ ଲୋଭଇ ମନ ।

ପ୍ରଭୁ ଦରବାରେ ପ୍ରତି ଶୁଭ କାର୍ଯ୍ୟ ରେ 

ଆଦର ରେ ପାଏ ସ୍ଥାନ

କରିିିଦଅ ମତେ ଫୁଲ ସମାନ 

ପର ହିତେ ଦେବି ମନ ।।