*ଫେଡାଣ

ମିଶାଣର ଠାରୁ ଫେଡାଣର ଭାର

   ପଡିଲାଣି ବେଶି ଭାରି,

କି କାଳ ପଡିଛି ଏ ମରତେ ଆଜି

   ମଣିଷ ପଡୁଛି ବଳି ।

ଆୟୁଷ ଜଗିଛି ବୟସ ବାଟକୁ

   ଅଧା ପୁରୁନାହିଁ ଘଟ

ଛଟପଟ ହୁଏ ପ୍ରାଣ ପିଣ୍ଡ ପୁଣି

   ସରି ଯାଉଅଛି ନାଟ ।

ଋତୁ ପରି ରୂପ ବଦଳି ଚାଲିଛି

    ବଦଳୁଛି ମହାମାରୀ

କେତେବେଳେ ଡେଲଟା କେତେବେଳେ ବିଟା

    ପାରୁନି ବିଜ୍ଞାନ ଧରି ।

ନିର୍ଝରିଣୀ ଆଉ ସ୍ରୋତସ୍ବିନୀ ନାହିଁ

    ବଣ ହେଲା ସର୍ବନାଶ

ପୂଜାବିଧିଟିଏ ମନାସୀବୁ ଯଦି

    ମିଳେନାହିଁ ଦୂବଘାସ ।

ଗାଈଗୋଠ ମେଳି ନାହିଁ ତୋଟା କୋଳି

    ଗୋଚର ପଡିଛି ବନ୍ଧା

ବିଲୁଆ ନନା ବି କଙ୍କଡା ଧରୁନି

    ଲାଙ୍ଗୁଡଟା ଦିଶେ ଅଧା ।

ଡହ ଡହ ଖରା ଟହ ଟହ ତାତି

    ଆଷାଢରେ ମାଟି ଆଁ

ଜହ୍ମ ମାମୁଁ ଗୀତ ଗାଉନାହିଁ ମାତ

    କୁନା କାନ୍ଦେ କୁଆଁ କୁଆଁ ।

ବାଜୁନାହିଁ ବାଜା ଫୁଟୁନି ରୋଷଣୀ

    ବେଦୀର ପୋଡିଛି ମୁହଁ

ହଜାରେ ଜାଗାରେ ଶହେ ରୋଜଗାର

    କିଏ ଦେବ ଅବା ଝିଅ ?

ଚବିଶ ଘଣ୍ଟାକୁ ନିଅଣ୍ଟ ଯା'ଥିଲା

    ଛଅଘଣ୍ଟା ନେଇ ଚଳ

ସାତବାର ସାତ ସିଆଁରେ ଚାଲିଛି

    ପର୍ବକୁ ଗିଳିଛି କାଳ ।

ବଦଳୁଛି ଭବ ବଦଳୁନି ଭାବ

    ଅଭାବି ମଣିଷ ମନ

ସବୁ ଯଦି ତୋର ମରଣ ବି ତୋର

    ସଞ୍ଚୁଛୁ କାହିଁକି ଧନ ?

ହୋମ ଯଜ୍ଞ ପରି ଲିଭୁନାହିଁ ଚିତା

    ମଶାଣିକୁ ନାହିଁ ନିଦ

ଦଶ ଦିନ ଦଶ ତୁଠ ଯାଉନାହିଁ

     ପୁଅ ପରେ ବାପା ସୁଦ୍ଧ ।

ଜୀବ ଧର୍ମ ସଂଗେ ମିଶାଇଲେ ଧର୍ମ

     ପୂଣ୍ଯହେବ ପିଣ୍ଡ ପ୍ରାଣ

ଫେଡିବାକୁ କେହି ପାଶ ପଶିବେନି

     ଡରୁଥିବ ଜନ୍ତୁରାଣ ।