ଶଙ୍ଖା ନେବ ଶଙ୍ଖା

ଶଙ୍ଖା ନିଅ ବୋହୂ ଶଙ୍ଖା

ରଜ ପରବଟା ଏବେ ଓହ୍ଲେଇଛି

ସାଆନ୍ତାଣି ଦିଅ ଦେଖା

ଶଙ୍ଖା ନିଅ ବୋହୂ ଶଙ୍ଖା ।

ବଉଳ ଫୁଲିଆ, ବିଛାମାଳିଆକୁ

ଚୂନଟିପି,ରଙ୍ଗଝିଲିରି,

ଆଣିଅଛି ପୁଣି ଆସମାନତାରା

ମୁଁ ପରା ବୁଢ଼ା ଶଙ୍ଖାରି ।

ଶଙ୍ଖା ବୋଝ ସଙ୍ଗେ ମହାମାରୀ ବୋଝ

ମୋତେ ଖାଇଲେଣି ଝୁଣି,

ପେଟପିଠି ସବୁ ଏକାକାର ମୋର

ନିଅ ବୋହୂ,ସାଆନ୍ତାଣି ।

ଯତନେ ଗଢିଛି ମୁଠା ମୁଠା ଶଙ୍ଖା

ନାଲି,ନୀଳ ଟିପା ଦେଇ,

ମଗର ମୁହଁରେ ଟଗର ଆଙ୍କିଛି

ଚମ୍ପାଫୁଲ ହାତ ପାଇଁ ।

କୁମ୍ଭକିନାରା ଦକ୍ଷିଣା ପାଟକୁ

ମୟୂରକଣ୍ଠିରି କସ୍ତା,

ତା' ସାଙ୍ଗେ ନାଇବ ଶଙ୍ଖା ଚାରିପଟ

ବଜାର ଦରଠୁଁ ଶସ୍ତା ।

ପିନ୍ଧିବ ସରାଗେ ଖାଇ ପୋଡ ପିଠା

ରଜକୁ କରିବ ସଜ

ଅକାଳେ ସକାଳେ ପୁନେଇଁ ପରବେ

ଆସି ପାରୁନାହିଁ ବୁଢା ଲୋକ ।

ନିଦାଘରର ତାତି ମହାମାରୀ ଭୀତି

ଜୀବନକୁ କଲା ଭେଣ୍ଡି,

ଡାକି ପାରୁନାହିଁ ବୁଢା ମିଣିପ ମୁଁ

ମୁହଁରେ ବାନ୍ଧିଛି ତୁଣ୍ଡି ।

ଟଙ୍କାରେ ଚାଉଳ ସେତିକି ସମ୍ବଳ

ସାତଶେଣିଆ ମୋ ଛପର ଘର,

ଶଙ୍ଖା ଦି'ପଟ ବିକିଲେ ଚଳିବ

ତେଲ ଲୁଣରେ ମୋ ଟିକି ସଂସାର ।

ନିଅ ବୋହୂ ମାଆ ନିଅ ସାଆନ୍ତାଣି

ମୁଁ ବୁଢା ଶଙ୍ଖାରିଟିଏ,

ଟୋକେଇର ଭାର ହୁଏ ଅସମ୍ଭାଳ

ଅଣ୍ଟା ପିଠି କେଏଁ କେଏଁ ।