Library
Profile
ନିଶବ୍ଦର ସ୍ୱର
ନିଶବ୍ଦର ସ୍ୱର
ଆଜି ଏସହରକୁ କାହାର ପ୍ରତୀକ୍ଷା ନାହିଁ
ନା ଚଳଚଞ୍ଚଳ ନା ଗହଳି
ନା ସମୟ ସହ ତାଳ ଦେଇ
କାମ କରିବାର ସ୍ପୃହା
ସବୁ କିଛି ବଦଳିଯାଇଛି
ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ମାସ ଖରା ଖାଲି ମନେ ପକେଇ ଦେଉଛି ମୋ ଗାଁ ମୋ ମାଟିରେ ଛାଡି ଆସିଥିବା ପାଦ ଚିହ୍ନ
ଶହ ଶହ ସାଥୀ ଗତିଶୀଳ
କେବେ ରେଳ ଷ୍ଟେସନ ତ
କେବେ ଫୂଟପାଥ
ପୁଣି କେବେ ଭୋକ ବିକଳରେ
ଆହାର କେନ୍ଦ୍ରକୁ
ଜୀବନ ବିକଳରେ କାମ ଖୋଜିଚାଲି ଆସିଥିବା ପାଦ ଆଜି ସ୍ଥିର ,କର ଲେଉଟାଇ ଚାହୁଁଛି ,
ଗାଁ ଗହୀରିକୁ
ଗାଁ ନୁହେଁ ସେ ତ ଗୋପପୁର
ଯଶୋଦା ପଣତ କାନିରେ ଲୁହ ପୋଛି ଆଜି ସ
ଜଳ ଆଖିରେ
ଅନେଇ ରହିଛି ପୁଅର ଫେରିବା ବାଟକୁ
ପୁଣି ଧୂଳି ଉଡିବ ଗାଁ ରାସ୍ତାରେ,
ମାଟିର ବାସ୍ନାରେ ଭିଜିବ
ବିଲ ବାଡ଼ି ନିଜ ହାତରେ ସଜାଡ଼ିବ
ସାଇଭାଇ ଏକାଠି ହେବେ
ସହର ର ଆକ୍ତା ମାକ୍ତା ଧୂଆଁରେ ହନ୍ତସନ୍ତ ଜୀବନଠୁ
ଦୂରେଇ ଯିବ।
ଶୁଭୁଛି
ଗାଁର ଗୋଧୂଳି ଲଗ୍ନର ଛାଇ
ଗାଈଆଳ ପିଲା ସହ
ବଇଁଶୀ ସ୍ୱର
ହାତ ଠାରି ଡାକୁଛି
ଆ ସାଥି ଫେରିଯିବା
ପୁଣି ସାଙ୍ଗ ହୋଇ କୋଳି ତୋଳିବା
ରାଧା ସାଙ୍ଗେ ମିଛ କଳି
ଆଉ ଯମୁନାର ଚହଲାପାଣିରେ ମୁରଲୀ ଠାଣି ଦେଖି
ଦଣ୍ଡେ ଜିଇଁ ଯିବା ।
