ନିଶା ଓ ପେଷା

ଭାବକୁ ଶବ୍ଦର ରୂପ ଦେଇ ଳେଖଇ କବିତା, 

ଭାବନାରେ ବୁଡି, ରଙ୍ଗରେ ସଜାଏ ପେଷାର ସଳିତା |

କବିତା ଲେଖିବା ଯଦି ହୁଏ ମୋର ନିଶା, 

କିଛି ନୂତନ ସୃଷ୍ଟି କରିବା ମୋର ପେଷା |

ନିଶାରେ ମାତିଯାଇ, ଯେବେ ଭୁଲେ ସବୁ କିଛି, 

ପେଷାରେ ମଜ୍ଜି ରହି, ନିଜକୁ ହଜାଇ ଦେଉଛି |

ଲେଖିବାର ନିଶା ଲାଗେ ବଡ଼ ମିଠା ମିଠା, 

ପେଷାରେ ମିଳେ ସମ୍ମାନ ଆଉ ସଫଳତାର ଚିଠା|

କବିତା ଅଟେ କବିର ଏକ ସୁନ୍ଦର ସୃଷ୍ଟି, 

ପେଷାରେ ସୃଷ୍ଟିକରି ନୂତନତ୍ୱ ମୋହେ ସଭିଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି |

ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପେଷାର ମାର୍ଗ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ, 

କିନ୍ତୁ, ପେଷାର ନିଶା ଆଣିଦିଏ ମାନ ସମ୍ମାନ |

ଯେବେ ଲାଗେ ପେଷାରେ ବି ଅଛି ନିଶା, 

ତେବେ କବିତା ଲେଖାର ନିଶାବି ଅଟେ ପେଷା |

ଭାବର ଦୁନିଆରେ ଭାଷୁ ଭାଷୁ କବି ଭୁଲିଯାଏ, 

ସେହି ଭାବର ନିଶାରେ ସିଏ ମତୁଆଲା ହୁଏ |

ଯେବେ ମତୁଆଲା ହୋଉ ଭାବକୁ ଶବ୍ଦରେ ପ୍ରକାଶେ, 

କେବେ କେବେ ତାହା ପେଷା ରୂପେ ଦିଶେ |

ଯେବେ ସେହି ପେଷାରେ କବି ହୁଏ ପେଷାଦାର, 

ସେହି ନିଶାରେ ଲେଖଇ କବିତା ବଡ଼ ଚମତ୍କାର |

ତେଣୁ ଏହି ନିଶା ଓ ପେଶାକୁ ବୁଝିବାକୁ ହେବ, 

ନିଜର ଭାବକୁ ସୁନ୍ଦର ଶବ୍ଦରେ ସଜାଇବାକୁ ହେବ |

ଥାଏ ଯଦି ସବୁ ପେଷାରେ କିଛି ନିଶା, 

କିଛି ନିଶା ଲେଖିବାର କରାଇବ କବିତାର ବର୍ଷା |