ନିର୍ଜନ ପଥେ

ନିର୍ଜନପଥର ବାଟୋଇ ଆଜି ମୁଁ

       ଲକ୍ଷ୍ୟ ମୋର ଦିଗହୀନ,

ଆପଣା ଛାଇକୁ ସାଥିକରି ମୁହିଁ

       ଚାଲୁଅଛି ନିଶି ଦିନ ।

ପଥ ପଡିଅଛି ଆଗକୁ ଆଗକୁ

       ନିର୍ଜନତା ଡରାଉଛି,

ସବୁଜ ଶ୍ୟାମଳା କ୍ଷେତ ବନମାଳା

       ମନେ ସାହସ ଦେଉଛି ।

ମେଘ ମାଳ ମାଳ ହୋଇ ଏକ ମେଳ

       ଭାସି ଆଗକୁ ବଢନ୍ତି,

ଦୂର ଦିଗ୍-ବଳୟେ ଗିରିରାଜ ଶୋଭା

       ଜଗାଏ ମନେ ପ୍ରଶାନ୍ତି ।

କୋହଲା ପବନ ବହି ଆସି ଥିରି

       ଦେହେ ଶିହରଣ ଆଣେ,

ନିଶବ୍ଦ ଇଲାକା ଶୂନଶାନ୍ ଲାଗେ

        ନିଜ ପାଦଶବ୍ଦ ଶୁଣେ ।

ଭାବୁଥାଏ ମୁହିଁ କେହି ଯଦି ଆସି

        ମୋ ହାତ ଧରି ନିଅନ୍ତା,

ଆଗକୁ ବଢ଼ିବା ଏକାକୀତ୍ଵ କଷ୍ଟ

        କବଳୁ ମୁକ୍ତି ମିଳନ୍ତା ।

ଆଗକୁ ପଡିଛି ଅଙ୍କାବଙ୍କା ରାସ୍ତା

        ଜଣାନାହିଁ ସୀମା କେତେ,

ଚାଲିଥିବି ମୁହିଁ ଥକି ପଡିବିନି

        ଇଛା ଦୃଢ଼କରି ଚିତ୍ତେ ।

ନିର୍ଜନତା ଆଜି ଭୂଲେଇ ଦେଇଛି

        ମୋ ପ୍ରେମ ବିରହ କଥା,

ପାଶୋରି ଦେଇଛି ପ୍ରିୟପରିଜନେ

        ସାଙ୍ଗସାଥି ମେଳ ଚିନ୍ତା ।

ଶାନ୍ତ କାନ୍ତ ପଥ କମନୀୟ ରୂପ

         ସାଜିଛି ଆଜି ମୋ ଗୁରୁ,

ଏକା ଆସିଥିଲି ଏକା ଚାଲିଯିବି

         ଶିଖିଅଛି ତାହା ଠାରୁ ।

ଏକା ବ୍ରହ୍ମ ସେହି ନିତ୍ୟ ନିରାକାର

        ନିର୍ଜନେ ତାଙ୍କ ନିବାସ,

ମାୟା ବନ୍ଧନକୁ ତୁଟାଇ ପାରିଲେ

        ତାଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ହେବ ରାସ ।