ନୀରବ ନିଶାନ୍ତ

ସମୁଦ୍ରର ବେଳାଭୂମି ପରେ ବୁଲୁ ବୁଲୁ

ବିଗଳିତ ସ୍ଵର ଶୁଣାଯାଏ

ଆଜି ବି ବିଲୁପ୍ତ ପ୍ରାୟସ୍ତର ଦେଇ ଗତି କରୁଛି ସମୟ

ଆଖି ପାଉନଥିବା ସମୁଦ୍ର ର ଧାର ପରି

ଆଶାର କିରଣ ବି ଅଛି ଦୂରେ ବହୁ ଦୂରେ

ସ୍ବପ୍ନାତିତ ହୋଇ ବିଭତ୍ସ ଭାବରେ।

ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ ଅଭାବନୀୟ ପରିସ୍ଥିତି ରେ

ଚାଲିଛି ଏ ସଂସାର ର ଚାଦର ତଳେ

ଅନ୍ୟାୟ, ଅତ୍ୟାଚାର,ଅଧର୍ମ,ଶୋଷଣ

ପ୍ରତିଦିନ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ପ୍ରତିକ୍ଷଣରେ

ଭୁଲ୍ ଆଉ ଭୁଲ ର ସୀମା ଉଲଂଘନ କରି

ହସୁଥିବା ସ୍ଥାନ ଆଜି ଭଗ୍ନାବଶେଷ ର ଦ୍ଵାରରେ।

ଆଶାର କିରଣ କେତେ ଦୂରରେ

ବିଚାର କରିବାକୁ ସମୟ ନାହିଁ କାହାର

ଅଣନିଃଶ୍ବାସୀ ମଣିଷ ଅବିରତ ଧାଉଁଛି

ପର୍ବତ ଶିଖରର ଉଚ୍ଚ ଶିଖରରେ

ଏଠି ଚାଲିଛି ଅବିରତ ଭାବରେ

କୁହେଳିକା ଭରା କୁହୁଡି ପହଁରା

ଅତି ବର୍ବରତାର ଘେରରେ।

ଅମାନୁଷିକ ଭାବରେ ହତ୍ୟା ରହସ୍ୟକୁ

ଗୋପନ ଭାବରେ ରଖିଦେଇ

ସୁନା ଘର ଚୁନା କରିବାର ସାମର୍ଥ୍ୟ

ଜୁଟାଇ, ଆଶାର ଅରୁଣିମା ଢାଳି

ମନକୁ ଭିଜାଇ ଦେଉଛି ବିଷର୍ଣ୍ଣତାର ଝଡରେ।