STORYMIRROR

kahnu charan sahu

Abstract

2.9  

kahnu charan sahu

Abstract

ନୀରବ ଝଡ଼

ନୀରବ ଝଡ଼

1 min
270


ନୀରବ ଯନ୍ତ୍ରଣା କହି ଯେ ହୁଏନା

ଜଳାଏ ସାରା ଅନ୍ତର 

ନୀରବ ମଣିଷ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ସହି

ପାଲଟି ଯାଏ ପଥର ।


ନୀରବ ରହିଛି ବୋଲି ଯେ ତାହାକୁ

ଭାବନି ନିର୍ଜୀବ ଟିଏ

କେମିତି ଜୁଝୁଛି ନିଜ ସହ ନିଜେ

ବୁଝିକି ପାରିବ କିଏ ?


ନୀରବର ଝଡ ଭାଙ୍ଗେ ହୃଦ ବାଡ଼

ତରଳେ କଠିନ ଶିଳା

ଦୁନିଆର କେତେ ସହି ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ

ସ୍ନାୟୁରେ ଉଠଇ ବିଳା ।


ରହିଛି ନୀରବ ବୋଲି ନ ଭାବିବ

ପଥରରେ ଗଢ଼ା ଦେହ

ନୀରବ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦୁଃଖର ଖଜଣା

ମାପିହୁଏ ନାହିଁ କୋହ ।


ବରଣ କରିଛି ନିଜକୁ ହରେଇ

ପିନ୍ଧିଛି ମୁକର ବସ୍ତ୍ର

ଅସୁବିଧାର ଯେ ସମାଧାନ ବୋଲି

ନୀରବ ବାଛିଚି ଅସ୍ତ୍ର ।


ଝରଣା ପରିକା ବହୁ ଥିବ କୋହ

ଚିରିଦେଖ ତାର ଦେହ

ଶକ୍ତ ଶରୀରରେ ନୀରବର ଝଡ଼

ଝରାଉ ଥିବ ଯେ ଲୁହ ।


ଡମ୍ବରୁର ତାଣ୍ଡବ ଶବ୍ଦ ତା ଦେହେ

ଅହରହ ବାଜୁଥିବ

 ଦୁଃଖ, ଯାତ୍ରଣାରେ ରକ୍ତ କଣିକା ଯେ

ଜଳ ରୂପ ନେଉଥିବ ।।



Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Abstract