ନିଃଶବ୍ଦ ନାୟିକା

ପ୍ରିୟାଗୋ, ସାତ ସପନର ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ତୁମେ

ନୀଳ ଆକାଶର ଜହ୍ନ

ମେଘୁଆ ସଞ୍ଜର ଚପଳାଗୋ ତୁମେ

ଫଗୁଣ ଫଗୁର ବର୍ଣ୍ଣ |

କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ାର ପାଖୁଡା ଗୋ ତୁମେ

ମଧୁ ମକ୍ଷିକାର ଗୁଞ୍ଜନ

ପ୍ରିୟତମର ସେ ଉଦାସୀ ଚକ୍ଷୁରେ

ତୁମେ ଅସୁମାରୀ ପ୍ରଶ୍ନ |

ଅପରୂପ ତୁମ ଲାବଣ୍ୟ ପସରା

ବିଧାତା ଦେଇଛି ଖଞ୍ଜି

ମଳୟରେ ତୁମେ ଭାରି ଆନମନା

ବୈଶାଖରେ ତପ୍ତ ଝାଂଜି |

ଶ୍ରାବଣରେ ତୁମେ ମୁକ୍ତ ବାରି ଧାରା

ଶୀତରେ କାକର ବିନ୍ଦୁ

ଉଆଁସ ରାତିର ନିମ୍ନଗା ତୁମେ

ଲକ୍ଷ୍ୟ ବିଶାଳ ସିନ୍ଧୁ |

ମନ ଉପବନେ ଫୁଲଟିଏ ହୋଇ

ଆସିବ କି ପ୍ରିୟା ଥରେ

ଝରା ଶେଫାଳିର ପ୍ରୀତି ଫୁଲ ହାର

ପିନ୍ଧାଇବି ତୁମ ଠାରେ |

ଜୀବନଟା ସାରା ଝୁରୁଛି ତୁମକୁ

ଝୁରୁଥିବି ପ୍ରିୟତମା

ତୁମେ ମୋ ମନର ନିଃଶବ୍ଦ ନାୟିକା

ତୁମେ ଶବ୍ଦ ଅନୁପମା |