ନିଃଶ୍ବାସରେ ତୁମେ ବିଶ୍ବାସରେ ତୁମେ

ଜନମି ଧରାରେ ମାନବ ଶରୀରେ

କରମ ସାଥିରେ ଜୀଉଁଛି ନିତି

ନିଃଶ୍ବାସରେ ତୁମେ ବିଶ୍ବାସରେ ତୁମେ

ମୋ ଚଲାପଥର ଗତି ମୁକତି ।

ତୁମେ ହିଁ ଭରସା ମୋ କରମ ଦିଶା

ନେଇଯିବା ପାଇଁ ସତପଥରେ

ବେଦନା ଭରା ଏ ଜୀବନର ମାର୍ଗ

ଚଳଇ କେବଳ ତୁମ ଆଶ୍ରାରେ ।

ତୁମେ ହିଁ କାର୍ଯ୍ୟ କାରଣ ଓ ଫଳ

ସବୁର ଚାଳନା ତୁମ ଇଚ୍ଛାରେ

ମୁଁ ନିମିତ୍ତ ମାତ୍ର ରହି ତୁମ ଛତ୍ର

ବୋଲେ ମୁଁ ମୋର ମୋହମାୟାରେ ।

ସୁଖଦୁଃଖ ଦୁଇ ନିଇତି କୋଳେଇ

ଥାଏ କେବେ ଶାନ୍ତି ବା ଅଶାନ୍ତିରେ

ଇଏ ତ ତୁମର ଯାଚିଦେବା ଫଳ

ଲଭଇ କେବଳ ଚିତ୍ତ ବିକାରେ ।

ଦୁଃଖ ନଥିଲେ କି ତୁମକୁ ପାଆନ୍ତି

ଆକୁଳିତ ମୋର ମନ ଭିତରେ ?

କୁନ୍ତୀ ସମ ନିତି ଯାଚନା କରଇ

ସେଥିପାଇଁ  ଶିରୀରଙ୍ଗାପୟରେ ।

ଆଶା ଅଭିଳାଷ ତୁମଠାରେ ଶେଷ

ଦିଶେ ନାହିଁ ଆଉ କିଛି ଆଗରେ 

ତେମେ ମୋର ପତି ତୁମଠାରେ ମତି 

ରହିଥାଉ ଜୀବ ଗଲା ବେଳରେ ।