STORYMIRROR

Tikeshwar Sahu

Tragedy

3  

Tikeshwar Sahu

Tragedy

ନେଉଛି ବିଦାୟ

ନେଉଛି ବିଦାୟ

1 min
150



ନେଉଛି ବିଦାୟ ଆହେ ବାପା ମୋର

ଶାଶୁଘର ଚାଲିଯିବି ,

ବହୁ ଦୂର ବାଟ ଫେରିକି ଚାହିଁଲେ

ତୁମ ମୁଖ କି ଦେଖିବି |୧|

ଏତେ ଶରଧାରେ ସରାଗ ସ୍ନେହରେ

ମୋ ବାପା ବଢ଼ାଇଥିଲ,

କେଉଁ ସ୍ବାର୍ଥ ପାଇଁ ପଠେଇ ଦେଉଛ

କିବା ମୋତେ ଭୁଲିଗଲ |୨|

କୋଡ଼ିଏ ବରଷ ଅଳି ଅର୍ଦ୍ଦଳିକୁ

କେଡ଼େ ସୁଖେ ସହିଥିଲ,

ସବୁ ଅଭିଯୋଗ ଅଭାବ ସବୁକୁ

ହସି ହସି ସହିନେଲ |୩|

ସବୁ ସଂପର୍କକୁ କାଟିଦେଲା ପ୍ରାୟେ

ଲାଗୁଛି ମୋତେ ପରତେ,

ତୁମଠାରୁ ଦୂରେ ରହିବି କିପରି

ବୁଝି ପାରୁନାହିଁ ସତେ |୪|

କିବା କଷ୍ଟ ଦେଲି ମୋ ପ୍ରିୟ ବାପାଙ୍କୁ

କହି କେବେ ନ ପାରିଲ ,

ମନର କଷ୍ଟକୁ ଚାପି ଦେଇକରି

ମୋତେ ବିଦା କରିଦେଲ |୫|

>

ପାଟିରୁ ତୁମର କଥା ସ୍ଫୁରୁନାହିଁ

ଆଖିରୁ ବହେ ଲୋତକ,

ମୋ ହୃଦ କରତି ହୋଇଯାଏ ବାପା

ଛାତି ହୁଏ ଧକଧକ |୬|

ହୃଦରୁ କଲିଜା ଫାଡ଼ି ଦେଲା ପ୍ରାୟେ

ଲାଗୁଅଛି ବାପା ମୋତେ,

କେମିତି ସହିବି ବାପା ସ୍ନେହ ଛାଡ଼ି

ବଞ୍ଚି ମୁଁ ପାରିବି କେତେ |୭|

ଝିଅ ଦେଲି ବୋଲି ଭୁଲିଯିବ ନାହିଁ

ବୋପା ମୋ ଦେବତା ପରି,

ତୁମ ପଦ ସେବା ବଞ୍ଚିତ କରିଲ

କରୁଥିଲି ପ୍ରାଣଭରି |୮|

ଶାଶୁଘର ବେଡ଼ି ପକାଇଦେଲ ହେ 

ଝୁରୁଥିବି ବାପା ବୋଲି,

ମୋ ମନ ମନ୍ଦିରେ ତୁମେ ରହିଥିବ

ସେନେହ ଶରଧାବାଲି |୯|

ତୁମ ପଦଧୂଳି ନ କରିବ ଊଣା

ଝିଅ ବିଦା କରି ଦେଇ,

ଚାହିଁ ରହିଥିବି ତୁମରି ବାଟକୁ

କବାଟ ପାଖରେ ଥାଇ |୧୦|



Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Tragedy