ଉକୁଣି

ଆଈର ମୁଣ୍ଡରେ ଗୌଣିଏ ଉକୁଣୀ

ଅଜା ମାରୁଥିଲା ବସି,

ଚାଳର ଉପରୁ ପାତି ମାଙ୍କଡ଼ଟା

ଆଈ ଦେହେ ଗଲା ଖସି ।

ଅଜାବୁଢ଼ା ଗଲା ଚୁଲି ମୁଣ୍ତଟାକୁ

ଡରେ ହେଲା ଥରହର,

ଆଈ ମନ ଖୁସି ପାତି ମାଙ୍କଡ଼ର

ଉକୁଣୀ ମାରିବା ଖର ।

ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ଉକୁଣୀ ମାରିଲା

ଆଈକୁ ଲାଗିଲା ଭଲ,

ଡରେ ଅଜାବୁଢ଼ା ରୋଷେଇ ଘରରେ 

ହେଉଥିଲା କଲବଲ ।

ମାଙ୍କଡ଼ କି ଛାଡ଼େ ଉକୁଣୀର ସ୍ବାଦ

ସତେ କି ଛେନା ଲହୁଣି,

ଚହ୍ଲାପାଣି ଭାବି ରୋଷେଇ ଘରରେ

ଅଜା ପିଏ ବାସି ତୋରାଣି ।

ଆଈର ପାକଲା ଚୁଟିରେ ଉକୁଣୀ

କଳା ଜନ୍ଦା ଭଳି ଦିଶେ ,

ପାତି ମାଙ୍କଡ଼ର ଲମ୍ବା ଆଙ୍ଗୁଠିରେ

ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ମିଶେ ।

ଅଧ ଚାଉଧାଏ ଉକୁଣୀ ମାରି କି

ମାଙ୍କଡ଼ ପଡ଼ିଲା ଥକି,

ଥାଉ ଥାଉ ଆଈ ବାକି ଉକୁଣୀଙ୍କୁ

ଆସିବି ପରା କାଲିକି ।

ଅଜା ଉଣ୍ଡୁଥିଲା କବାଟ କୋଣରୁ

ମାଙ୍କଡ଼ଟା ଗଲା ଚାଲି,

ହଇଲୋ ପାଗେଳି ଟିଆ ଦେଇଦେଲୁ

କାଲିକି ଆସିବୁ ବୋଲି ।

ମୋ ଠାରୁ ଭଲ ପାତି ମାଙ୍କଡ଼ଟା

ମାରୁଥିଲା ଉକୁଣୀଙ୍କୁ

କେଡ଼େ ଗେହ୍ଲେଇରେ କୋଳରେ ବସାଇ

ମୁହିଁ ମାରେ ଉକୁଣୀଙ୍କୁ।

ଯାଆ ପୋଡ଼ାମୁହିଁ ମାଙ୍କଡ଼ ପାଖକୁ

ଉକୁଣୀ ମାରିବ ସବୁ ,

ବୁଢ଼ା କଥା ଶୁଣି ନାତି ନାତୁଣୀଏ

ହୋଇଗଲେ ହାବୁଯାବୁ ।

ଉକୁଣୀ ମରାକୁ କଳି କିଆଁ ଏତେ

ମୁଣ୍ଡର ଉକୁଣୀ ଯାଉ ,

ତୁମେ ମାର ଅବା ମାଙ୍କଡ଼ଟା ମାରୁ

ମୁଣ୍ଡ ସଫା କଥା ହେଉ ।