ଚାରିକାନ୍ଥ

ଚାରିକାନ୍ଥ ମେଲା ଦୁଃଖ କାହିଁ ଭଲା

ନିୟତିର ଏହି ଖେଳ,

ସିଏ ଆଗବାଲା ମୁଁ ଯେ ପଛବାଲା

ଚାଲିଅଛି ନୂଆ ଖେଳ |୧|

ସିଏ ତ ହଳିଆ ମୁହିଁ ତାର ହଳ

ତା ହାତେ ପାଞ୍ଚଣ ବାଡ଼ି,

ଯେଣେ ଅଡ଼ାଇବ ମୁହିଁ ତ ଚାଲିବି

ସଂସାର ଦଉଡ଼ି ଛାଡ଼ି |୨|

ଯେବେ ଦିଏ ବାନ୍ଧି ହେଉଥାଏ ଧନ୍ଦି

ସଂସାରର ମୋହମାୟା,

ସେ ରଜ୍ଜୁ ଛିଣ୍ଡାଇ ପାରେ ନାହିଁ ଯାଇ

କୃପା ହେଉ ତାର ଦୟା |୩|

ତାର କୃପା ହେଲେ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ମୋର

ଚାରିକାନ୍ଥ ଚାରିଦ୍ବାର,

ତୋ ବଡ଼ ଉଆସ ହେବ ନାହିଁ ବାସ

ହେବନି ବୈକୁଣ୍ଠପୁର |୪|

ସାରା ଭୁବନର ଚାରିକାନ୍ଥ ପରା

ସରଗ ଯାହାର ଛାତ,

ଝାଟିମାଟି ଘେରା ଚାରିକାନ୍ଥ ଘର

କିବା ଲୋଡ଼ା ପାରିଜାତ |୫|

ଥିଲା ଚାରିକାନ୍ଥ ଥିଲି ମୁଁ ପଥିକ

ହେଲି ଯେବେ ପଥହରା,

ମୋ ନୂଆ ଠିକଣା ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ ଜଣା

ହୋଇଗଲି ଜଗା ପାରା |୬|

ଜଗା ନାମ ଜପି ହେବି ପରା ତପି

ବଡ଼ଦେଉଳ କାନ୍ଥରେ,

ମହାପ୍ରସାଦକୁ ତୋ କାଞ୍ଜି ତୋରାଣୀ

ମିଳୁଥାଉ ଥରେ ଥରେ |୭|

ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ଭକ୍ତ ଡାକୁଥିବେ

ଉପରକୁ ଟେକି ହାତ,

ତାଙ୍କ ସାଥେ ମୁହିଁ ନାମ ଡାକୁଥିବି

ହାତରେ ମିଶାଇ ହାତ |୮|

ତୋ ସିଂହଦୁଆର ଖୋଲା ହୋଇଥାଉ

ଦେଖୁଥିବି ଜଗା ମୁହଁ,

ଶରଧାବାଲିରେ ଚାହିଁ ରହିଥିବି

ଜଗା ବାସ୍ନା ମହ ମହ |୯|

ଦୁଃଖ ଯିବି ଭୁଲି ତୋ ଦାଣ୍ଡରେ ଚାଲି

ତୋର ଚାରିକାନ୍ଥ ଦେଖି,

ତୋ କଳପ ବଟ ହେଉ ଶେଷ ବାଟ

ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ ଥାଉ ସାକ୍ଷୀ |୧୦|