ନାରୀ

କେମିତି ବର୍ଣ୍ଣିବୀ ତୁ କୁ ମୁଁ

ତୁମେ ହିଁ କରିଛ ମାନ କୁ ସୃଜନ

ତୁମେ ସ୍ଵର୍ଗାଦପି ଗରୟଯସୀ

ଇଶ୍ଵ ଙ୍କ ପରେ ତୁମ ସ୍ଥାନ

ମୁଁ ଯେ ନିମିତ୍ତ ମାତ୍ର ।

 

କେତେ ଦିନ ଏମିତି ଚୁପ ରହି

ତିଳ ତିଳ ଜଳୁଥିବ

ତୁମ ସୃଷ୍ଟି ଆଜି ପଥ ହୁଡ଼ା

କଣ ଭାବୁଛ, ଏମିତି ସର୍ବଂସହା ସାଜି

ସମା କୁ ବଦଳଇଈ ଦେବ !

ସମସ୍ତେ ଏଠି ଭସ୍ମାସୁର ସାଜିଛନ୍ତି

ଗାନ୍ଧୀ କଥା ଶୁଣୁଛି କିଏ ଏଠି !

 

କିଏ କହିଲା ତୁମେ ନିରୀହା

ଅସହାୟା ବୋଲି !

ତୁମେ ତ ରାବଣ ବିନା ର କାରଣ ଥିଲ

ତୁମେ ତ ମହିଷାସୁ କୁ କରିଥିଲ ଧରାଶାୟୀ

ଲକ୍ଷ୍ମୀବାୟୀ ସାଜି ତୁମେ ତ ଲଢିଥିଲ

ଗୋରା ମାନଙ୍କ ସହିତ

ଉଠ ଜାଗ୍ରତ ହୁଅ ,ଉଠାଅ ଖଡ୍ଗ

ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ କରିଦିଅ ,ପାପୀ ମାନଙ୍କୁ

ସ୍ଥାପିତ କର ସତ୍ୟ ଧର୍ କୁ ।