ନାଲି ସିନ୍ଦୂର

ନାଲି ସିନ୍ଦୂର ତ ଶକ୍ତିର ସଂକେତ

     ରକ୍ଷାର କବଚ ହୁଏ

ଦେବୀଙ୍କ ମଥାରେ ନାଲିଆ ସିନ୍ଦୂର 

      କି ସୁନ୍ଦର ଶୋଭାପାଏ ।

ମାତା ସୀତାଙ୍କର ସିନ୍ଦୂରକୁ ଦେଖି

     ହନୁମାନ ପ୍ରଶ୍ନ କଲେ 

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆୟୁଷ ବଢିଥାଏ ଜାଣି

    ମାଥେ ସିନ୍ଦୂର ବୋଳିଲେ ।

ହନୁମାନଙ୍କର ନାଲିଆ ସିନ୍ଦୂର 

     ଯାହା କପାଳରେ ଥାଏ

ସକଳ ରିଷ୍ଟ ଯେ ଖଣ୍ଡନ ହୁଅଇ

    ଭୂତ ପ୍ରେତ ଭୟ ଯାଏ ।

ନାଲି ସିନ୍ଦୂରକୁ ସଧବା ନାରୀଏ

    ସିନ୍ଥିରେ ଲଗାଇ ଥାନ୍ତି

ଶଙ୍ଖା ସିନ୍ଦୂରରେ ସଜେଇ ହେଇଣ

    ସୌଭାଗ୍ଯବତୀ ହୁଅନ୍ତି ।

ନାରୀର ମଥାରେ ସିନ୍ଦୂରର ଟୋପା

     ସ୍ବାମୀ ଆୟୁଷ ବଢାଏ

ଏ ନାଲି ସିନ୍ଦୂର ଶକ୍ତିର ପ୍ରତୀକ

    ରକ୍ଷାର କବଚ ହୁଏ ।

କନ୍ୟାଟିଏ ଯେବେ ବଧୂ ସାଜି ଥାଏ

    ଲୋଡା ନାଲିଆ ସିନ୍ଦୂର 

ବେଦୀର ଉପରେ ସିନ୍ଥିରେ ଲଗାଇ 

     ଦେଇ ଥାଏ ତାର ବର ।

ପୂଜା ଅର୍ଚ୍ଚନାର ବେଳେ ଦରକାର 

     ହୁଏ ନାଲିଆ ସିନ୍ଦୂର 

ମଙ୍ଗଳା ମାଆକୁ ଭକତିରେ ପୂଜି

     ପଣା ଦିଅନ୍ତି ଦାଣ୍ଡର ।

ମନ୍ଦିରକୁ ଭକ୍ତ ଗଲାବେଳେ ସାଥେ

       ନିଏ ନାଲିଆ ସିନ୍ଦୂର 

ନାଲିଆ ସିନ୍ଦୂରେ ନାଲି ମନ୍ଦାରରେ

      ମାଆ ଦିଶେ କି ସୁନ୍ଦର ।

ଶ୍ରଦ୍ଧା ଭକ୍ତି ବିଶ୍ବାସରେ ଭକ୍ତଟିଏ

      ମାଆଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରି

ମାଆଙ୍କ ସିନ୍ଦୂର କପାଳେ ଲଗାଇ

      ଘରୁ ସେ ଥାଏ ବାହାରି ।

ବିନା ସିନ୍ଦୂରରେ ଦେବୀଙ୍କର ପୂଜା 

    ନା କେବେ ସମ୍ଭବ ହୁଏ

ଏ ନାଲି ସିନ୍ଦୂରେ ଶକ୍ତିମୟୀ ମାଆ

     ସନ୍ତାନେ ସୁରକ୍ଷା ଦିଏ ।

ସେଇ ମାଆଙ୍କର ପଦ କମଳରେ

     କରୁଅଛି ପ୍ରଣିପାତ 

ଶରଣ ପଶୁଛି ଦୋଷ ଧରିବନି

     ଜଗତ ଜନନୀ ମାତ ।