ମୁଠାଏ ପାଉଁଶ

ବିଧାତା ଗଢିଛି 

ବିଚିତ୍ର ଏ ବିଶ୍ୱ ।

ଏନ୍ତୁଡ଼ି ନିଆଁରୁ ସୃଷ୍ଟି

ଜୀବନର ଉପନ୍ୟାସ

ନିଜେ ଗଢେ ନିଜର ଇତିହାସ ।

 

ବଢ଼ି ବଢ଼ି ଯାଏ ଯେବେ ବୟସ 

କମି କମି ଯାଏ ଜୀବନର ଆୟୁଷ

ତ୍ୟାଗକରେ ଯେବେ ଶେଷ ନିଶ୍ୱାସ ।

ଜୁଇ ର ନିଆଁରେ ଜଳି ପୋଡି 

ହୋଇଯାଏ ମୁଠାଏ ପାଉଁଶ

ହୋଇଯାଏ ମୁଠାଏ ପାଉଁଶ ।