ଜହ୍ନରେ ଜୟହିନ୍ଦ୍

ଜୟହିନ୍ଦ୍ ଜୟହିନ୍ଦ୍ ଶବଦ

ରଟିଲା ସାରା ଏ ବିଶ୍ବ ।

ଚାହିଁ ରହିଥିଲେ ସରବେ

ଜହ୍ନରେ ବିକ୍ରମ କଲା ପ୍ରବେଶ ।

ମହାକାଶ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଇସ୍ରୋର

ସ୍ବଦେଶୀ ଜ୍ଞାନ କୌଶଳେ ।

ଜହ୍ନରେ ସ୍ଥିରରେ ଲ୍ୟାଣ୍ଡର୍ ଥାପିଲେ

ବିଶ୍ବ ଦ୍ରଷ୍ଟା କୌତୁହଳେ ।

ଜହ୍ନର ଦକ୍ଷିଣ ମେରୁରେ ଓହ୍ଲାଇ

ବିକ୍ରମ ରଖିଲା ପାଦ ।

ଜହ୍ନରେ ଶୁଭିଲା ଜୟହିନ୍ଦ୍

ଜୟହିନ୍ଦ୍ ଶବଦ ନାଦ  ।

ଆମ ଏ ଭାରତ ନୂଆ ଇତିହାସ

ରଚିଲା ଜହ୍ନ ଉପରେ ।

ଆମରି ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଫର ଫର ହୋଇ

ଉଡୁଛି ଏବେ ସେଠାରେ ।

ବିଚିତ୍ର ବିନ୍ଧାଣୀ ଆମ ବୈଜ୍ଞାନିକ

ଧନ୍ୟବାଦ ତାଙ୍କୁ ଦେବା ।

କେତେ ଯେ ବିଚିତ୍ରକର୍ମା ସହାୟକ

ତାଙ୍କୁ ବି ଧନ୍ୟ କହିବା ।

ନୂତନ ଦିଗନ୍ତ ଭାରତ ଦେଖାଏ

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଏ ବିଶ୍ବକୁ ।

ଆମ ବେଦଜ୍ଞାନ ଆମ ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ

ଅଲୌକିକ ମହିମାକୁ।

କରିବା ସ୍ମରଣ ପୁଷ୍ପକବିମାନ

ଦିନେ ଏଠି ଚଳୁଥିଲା ।

ପଠାଣି ସାମନ୍ତ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଦର୍ପଣ

ମହାକାଶ ଜ୍ଞାନ ଦେଲା ।

ଜ୍ଞାନ ବିଜ୍ଞାନର ଗନ୍ତାଘରଟିଏ

ଆମ ଏ ଭାରତ ବର୍ଷ ।

ସକଳ ବିଦ୍ୟାର ଜନନୀ ଭାରତ

ନୁହଇ କେବେ ସେ ନିଃଶ୍ଵ।

ଭାରତ ବର୍ଷର ଗାରିମାର ଗୀତି

ବିଶ୍ବକୁ ବାରତା ଦିଏ ।

ଅମୃତ ସନ୍ତାନ ବିଶ୍ବ ସମୁଦାୟ

ଏକସୂତ୍ରେ ବନ୍ଧା ହୁଏ ।

ଜୟହିନ୍ଦ୍ ନାଦ ଜହ୍ନରେ ଶୁଭିଲା

ପ୍ରଜ୍ଞାନ ପଠାଏ ଚିତ୍ର ।

ଜହ୍ନ ରାଇଜର ଅଜଣା କଥାକୁ

ଜାଣିବ ଆଗ ଭାରତ ।

ସଭିଙ୍କୁ ବଧାଇ ଦିଅ ଏଥିପାଇଁ

ସମ୍ମିଳିତ ଚେଷ୍ଟା ବଳେ ।

ଅସାଧ୍ୟ ସାଧନ ହୋଇବ ନିଶ୍ଚୟ

ସବୁ ଏଇ ରବି ତଳେ ।