ଅପେକ୍ଷାର ଅନ୍ୟ ନାମ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ଜାଣନ୍ତି ସକଳେ ମରତମଣ୍ଡଳେ

ଅପେକ୍ଷାର ଅନ୍ୟ ନାମ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ଗଡ଼ି ଚାଲେ ଯେବେ ସମୟଟି ତେବେ

ଜୁଟିଯାଏ ଆସି ନାନା ଭାବନା ।

ଭଲମନ୍ଦ ଦୁଇ ଆଗେ ଠିଆହୋଇ

ଶୁଣାଏ ତାହାର ହିତ ଅହିତ

ଆଶଙ୍କା ବାତରେ ହୃଦୟ ଭିତରେ

ଟଳମଳ ହୁଏ ଶବ୍ଦ ବହୁତ ।

ନୀରସ ମନରେ ଆଶା ଭରସାରେ 

ସଞ୍ଚଇ ସାହସ ନିଜ ଅନ୍ତରେ 

ମାତ୍ର ଦକଦକ ଛାତିର ଚମକ

ଧୈର୍ଯ୍ୟକୁ ଭାଙ୍ଗି ଚୂର୍ଣ୍ଣ କରେ ।

ଛଟପଟ ମନ ହୋଇ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ

ବେଦନା ସାଥିରେ ତୋଳିକି ଘର

ଅପେକ୍ଷାରେ ଅନ୍ତ ହେବ କି ଜୀବନ

ନ ବାଜି ମିଳନ ବଂଶୀର ସ୍ବର ?

ପଚାରେ ନିଜକୁ କେବେ ବି ଆନକୁ

ଲିଭାଇବା ପାଇଁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ନିଆଁ 

ଆଶ୍ବାସନା ବାଣୀ ଶୁଣିଦେଲା କ୍ଷଣି

ଥମିଯାଏ ଟିକେ ତା'ର ଛାନିଆ ।

କେବେ ପରିସ୍ଫୁଟ ବିରକ୍ତି ସ୍ବଭାବ

ଅଭିମାନଭରା କଥା ତୁଣ୍ଡରେ

ଗୁଣୁଗୁଣୁ ହୋଇ ନିଜକୁ କହଇ

ଅପେକ୍ଷାଟା ବଡ କଷ୍ଟ ସତରେ !

ଅପେକ୍ଷାର ଅନ୍ତ ଜୀବନେ ଅମୃତ

ଢାଳି ଦିଏ ସତେ କେତେ କେଜାଣି

ଯନ୍ତ୍ରଣା ଘାଆଟା ମିଳନ-ମଲମେ

ଶୁଖି ଗାଇ ଉଠେ ମଧୁ ରାଗିଣୀ ।