ମୁଁ ନାରୀ

ମୁଁ ନାରୀ, ମୁଁ ନାରୀ

ମୁଁ ନାରୀ, ମୁଁ ଦ୍ରୌପଦୀ

ମୁଁ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ର ନାୟିକା

ମୁଁ ପାଞ୍ଚପତ୍ନୀ ପାଞ୍ଚାଳୀ

ମୋତେ ନେଇ ଗର୍ଜୀ ଉଠେ

କମାଣରୁ ଅଗ୍ନି

ବାରମ୍ବାର ପରମାଣୁ

ଅସ୍ତ୍ର ର ପରୀକ୍ଷା

ଖଣ୍ଡ ପ୍ରଳୟଙ୍କରୀ ରେ

ଆକାଶ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ

ମୁଁ ଅପେକ୍ଷୀତା ସେହି

ଦ୍ଵାପର ଯୁଗର ନାରୀ

ମୁଁ ମୋ ମୁକୁଳା କେଶରେ

ମାଖିଦେବି ଦୁଃଶାସନ ରକ୍ତ

ଆସେ ଯେବେ ମୋ ସତୀତ୍ୱ ରେ

କାଳିମା ର ଚିହ୍ନ ।

ମୁଁ ପ୍ରକୃତି, ମୁଁ ସୀତା

ମୁଁ ମାଟିରୁ ସମ୍ଭୄତା

ମୁଁ ସେହି ବାଲ୍ଲମିକ୍ ଙ୍କ

ରଚିତ ନାୟିକା

ମୋତେ ନେଇ ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ

ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍କା ଧ୍ଵଂସ

ବିନାଶ କରଇ

ପାପୀ, ଦୁରାଚାରୀ

ଦୁଷ୍ଟ ରାବଣ ର ବଂଶ

ରାମ ବିନା ମୋ ହୃଦୟରେ

ମୋ ସତୀତ୍ୱରେ ଆସେ

ଯେବେ ଆଞ୍ଚ।

ମୁଁ ଆବାହନୀ, ମୁଁ ତେଜମୟୀ

ମୁଁ ଅନଳ ର ସୂତା 

ହସ୍ତେ ମୋର ଶୋଭା ପାଏ

ଖଣ୍ଡା ତରବାରୀ

ନାଶିବାକୁ ମୁକାର

କରୁଥୂବା ଆଶୁରିକ ଶିର

ହୋଇଯାଉ ଖଣ୍ଡ ପ୍ରଳୟଙ୍କରୀ

ଯଦି ମୋ ସୃଷ୍ଟିରେ

ପ୍ରମାଦ ପଡଇ ।