ମୁଢ ମାନବ

ହେ ମୁଢ ମାନବ ମନେ ଭରି ଗର୍ବ

ଭୁଲିଲୁ ବିଚାର ବୁଦ୍ଧି

ଭୋଗିଲୁ ଜୀବନେ ନିଜ କର୍ମ ଫଳ

ବାମ ହେଲା ସତେ ବିଧି ।

ସୁଖ ସ୍ୱାଚ୍ଛନ୍ଦ୍ୟକୁ ପାଇବା ନିମନ୍ତେ

ରଚିଲୁ ତୁ ମହାଖେଳ

ଦୟା,କ୍ଷମା,ପ୍ରେମ ଭୁଲିଲୁ ମନରୁ

ଭରି ହଳାହଳ ବିଷ ।

ମଦ ମାଉଁସରେ ବୁଡି ତୁ ରହିଲୁ

ପ୍ରତିଦିନ ଜୀବନରେ

ସେହି ମଦ ଆଜି କାଳ ପାଲଟିଲା

ଶୋଇବାକୁ ଶ୍ମଶାନରେ ।

କ୍ଷଣିକ ସୁଖରେ ଅନ୍ଧ ହୋଇଗଲୁ

ବୁଝିଲୁନି ଭଲମନ୍ଦ

ଆୟୁଷ ହରାଇ ସୁନ୍ଦର ଜୀଵନେ

କରିଦେଲୁ ଅତିକ୍ଷୁଦ୍ର ।

ଷଡ଼ରିପୁଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହିଲେ

ମିଳିବ ଜୀବନେ ଖୁସି

ବିଶ୍ୱର ନିୟନ୍ତା ପାଶରେ କେବେବି

ହେବ ନାହିଁ ତୁମ୍ଭେ ଦୋଷୀ ।