ମୋ ସ୍ୱାଧୀନତା

ଜନ୍ମ ନେଲା ପରେ 

କାନ୍ଦିକି ଡରାଉ ଥିଲି

ମୋ କାନ୍ଦ

ଦେଇଥିଲା ସ୍ୱାଧୀନତା

ଭାବୁଥିଲି

ସବୁଦିନ ଏମିତି

ଚାଲୁଥିବ

ଛୁଇଁବନି ପରାଧୀନତା I

ସମୟ

ଗଡି ଚାଲିଲା

ମାଆ 

ବାପା

ପରେ ପରେ ଗୁରୁଙ୍କ

ଗାଳି ମାଡ଼ରେ

ସ୍ୱାଧୀନତା କୁ ହରେଇ

ଆପଣେଇ ନେଲି

ପରାଧୀନତା I

ମୁଁ

ସମୟକୁ ହିଁ

ଜଗି ବସିଥିଲି

କେତେବେଳେ ବଡ଼ ହେବି

ବାପା ମାଆ ପରି

ଶାସନ କରିବି I

ହେଲେ,

ସ୍ନେହ, ମୋହ ମାୟାର

ବନ୍ଧନରେ

ବନ୍ଦୀ ହୋଇ ଗଲା

ମୋ ସ୍ୱାଧୀନତା

ବଶୀଭୂତ କରିଦେଲା

ପରାଧୀନତା I

ମାତା ପିତା ଗୁରୁଙ୍କ ପରେ

ଭାଇ ଭଉଣୀ

ସାଙ୍ଗ ସାଥି

ପତ୍ନୀ

ପୁତ୍ର କନ୍ୟା

ଆଉ ଶେଷରେ

ନାତି ନାତୁଣୀର

ଅଧୀନରେ ରହି

ନିଜକୁ କହିଲି

ମୁଁ ପରାଧୀନ

ହଜି ଯାଇଛି

ମୋ ସ୍ୱାଧୀନ I

ହେଲେ

ଭୁଲି ଯାଇଥିଲି

ମୋତେ ଦେଇଥିବା

ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଓ ଭଲ ପାଇବା

ମୋ କଥା ମାନିବା

ସମ୍ମାନ ଦେବା

ହିଁ ଥିଲା

ମୋ ସ୍ୱାଧୀନତା

ମୋ ଉପରେ

ସମସ୍ତଙ୍କ ଅଧିକାର

ମୋ ସ୍ୱାଧୀନତା I