ମୋ ପିଲାଦିନ

ମୋ ହୃଦୟକୁ ଏମିତି କେବେକେବେ 

ଅସ୍ପଷ୍ଟ ସ୍ମୃତି ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଉଥିଲା ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ତ ମୋର ଜୀବନ ଜୀବିକା 

ଠିକ୍ ଠାକ୍ ଚ଼ଳିଯାଉଛି 

ପିଲାଦିନ ତ ବେଢ଼ଙ୍ଗ ରେ ବିତିଗଲା ।

ଅଳ୍ପ ଧନ, ସ୍ବଳ୍ପ ଇଚ୍ଛା, ଘୋର ଅଭାବରେ 

ହାତର ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ଗାର ଗଣୁଗଣୁ 

କେତେବେଳେ ଚ଼ପଳାମି ଯାଇ

ମନ ପରିପକ୍ବ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ।

ଦିନେ ମାଆ ର ପଣତରେ ମୁହଁ ପୋଛୁ ପୋଛୁ 

କୁତୁରା ଶାଢ଼ୀର ରୁଆଁ ମୋ ଗାଲରେ 

ବୋଳି ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ।

ତେବେ ମୋ ପ୍ରତିଟି ସ୍ପନ୍ଦନର ଧ୍ୱନି

ଭବିଷ୍ୟତର ଅଭାବକୁ ଅଣ୍ଡାଳି ପକେଇଥିଲା 

ଅଭାବ, ଅଭିଯୋଗ ଶୁନ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ 

ଅଣ୍ଟା ଭିଡ଼ି କେବଳ ଆଗେଇ ଚ଼ାଲିଥିଲା ।

ଘର ଚଳଣି ବହୁତ ଫରମାସ 

ଫରିଆଦ ରେ ଭରି ରହିଥିଲା 

ମୁଁ ନୂଆଁ ସାଲଓ୍ବାର ପିନ୍ଧି ବୁଲିଲା ବେଳେ 

ଦେଖିଥିଲି ଦିନେ ବାପାଙ୍କ ଛିଣ୍ଡାପ୍ୟାଣ୍ଟରେ 

ଦୁଇ ଚାରିଟା ପେଚ୍ ପଡ଼ିଥିଲା ।

କେମିତି କହିବି ମୁଁ ଏବେ ସ୍ବଚ୍ଛଳ,ମୁଁ ସଂପୂର୍ଣ

ପିଲାଦିନ ତ ଅଭାବ ଅଭାବ 

କେବଳ ଅଭାବରେ ହିଁ ବିତିଗଲା ।