ମୋ ମା କୁ ଫେରାଇଦିଅହେତୁ ହେଲା ଦ

ହେତୁ ହେଲା ଦିନୁ

ଯା’ର ପଣତକାନି ଥିଲା ମୋର ବରାଭୟ ଆଶ୍ରୟ

ଯେ ଶିଖେଇଲା ଜୀବନକୁ ଭର୍ପୁର ଜୀଇଁବାର କଳା

ନିଜେ ମରି ଅନ୍ୟକୁ ମୁକ୍ତ କରିବାର ମାନସିକତା

ସ୍ୱାର୍ଥପର ସେବା- ସଦିଚ୍ଛାଭରା ସଂଦେଶସି ସଂପର୍କ

ସୁରମ୍ୟ କୋଣାର୍କର ମୃଣ୍ମୟୀ ମାୟା

ଦୂର ନୀଳ ଗଗନରେ ଅପସୃୟମାଣ ଜୋଛନା

ଝାଉଁବଣର ସାଂଦ୍ରତା ଓ ଆପେକ୍ଷିକ ଆସ୍ତରଣ

ମୋତେ ବନେଇଥିଲା ଫିନିକ୍‌

ଏବଂ ନିଜେ ବରିନେଲା ଇଚ୍ଛାମୃତ୍ୟୁ

ସେଇ ସ୍ନେହ, ମମତାର ମଧୁକ୍ଷରା ସୁରଭୀକୁ

ଏବେ ଫେରେଇଦିଅ ମୋତେ

ଦେବାକୁ ଅଂତସାରଶୂନ୍ୟ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ନୂତନ ଦିଗ୍‌ଦର୍ଶନ

ଦିଶାହୀନ ଯୋଜନାକୁ ପ୍ରଗତିଶୀଳ ଆଭିମୁଖ୍ୟ

ଓ ତ୍ବରିତ୍ କ୍ରିୟାନ୍ଵୟନ

ସେଇ ପାହାତି ତାରର ଫିକ୍ ଫିକ୍ ଆଲୁଅରେ

ମୋ ମା’ ଆସି ନେଇ ଯାଉ ମୋତେ

ହୀରାଖଡ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ସୁବର୍ଣ ଦ୍ବୀପକୁ

ବାରପାହାଡର ଗର୍ଭଗୃହକୁ ।