ମୋ ବାପା ପରି କିଏ ହେବ

ଶୀତୁଆ ପବନ ବହିଯାଉଥିଲା

       ହଉଥିଲା ଥୁରୁ ଥୁରୁ.

ଅଶୀ ବରଷର ବୃଦ୍ଧ ଚର୍ମକୁଂଚ

      ଦିନ ହୀନ କ୍ଷୀଣ ଚାରୁ ।

ନିଃସହାୟକୁ ଦେଖିଦେଇ ମୁହିଁ 

       ହୋଇଗଲି ନିଃସ୍ତବ୍ଧ

ଚକ୍ଷୁରେ ଲୋତକ ଚାଲେ ବାଡିଧରି 

      ଦେଇ ଠକ ଠକ ଶବ୍ଦ ।

ପଚାରିଲି ଅଜା ରାସ୍ତାରେ ଏକା 

    ନାଂହାନ୍ତିକି ତୁମର କେହି

ଅଜାର ବେଦନା କ୍ଷୀଣ ଶବ୍ଦରୁ ଶୁଣିଲି 

         ଯନ୍ତ୍ରଣା ପାରୁନି ସହି ।

କ୍ରନ୍ଦନ ସ୍ୱରରେ କହୁଥିଲା ଅଜା 

        ଚାକିରିଆ ଦୁଇ ପୁଅ

କୋଠାବାଟି ମୋର ଅମାପ ସମ୍ପତ୍ତି 

       ଅଭାବ ନାହିଁରେ ପୁଅ ।

ଦୁଇ ବୋହୂ ମୋର ବଡ ଅମାନିଆ 

         କରନ୍ତି ବେତ ପ୍ରହାର

ପୁଅକୁ କହିଲେ ନଶୁଣିଲା ପରି ଚିଡନ୍ତି

          କଥା କଥା କର ।

ଲୁଚି ମୁଁ ଯାଉଛି ମରିବାକୁ ଆଜି 

          ଆତ୍ମ ହତ୍ୟା କରିଦେବି

ମୁଁ ମରିଲେ ସୁଖେ ରହବ ମୋ ପୁଅ

          କାହିଁକି ମୁଁ କଣ୍ଟା ହେବି ।

ବାପା ମାଆ ନୁହଁ ବୋଝ ଲୋ ଅଜା 

             କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରୁନି ପୁଅ

ତୁମେ ସିନା ତାକୁ କାଖେଇ କୋଳେଇ

            ଖାଇ ଯାଉଥିଲ ଗୁଅ ।

ଡ଼ର ନାହିଁ ଅଜା ଚାଲ ମୋର ସାଥେ 

           ଆଇନି କାନୁନ ଅଛି

ଥାନା ବାବୁଙ୍କୁ ଜଣାଇ ସବୁକଥା

          ଦେବେତାକୁ ଶାସ୍ତି କିଛି ।

ନାଁ ନାଁ କହି ଚାଲିଗଲା ଅଜା

          ଛିଡା ହୋଇ ଦେଖୁ ଥିଲି

ଭାବିଲି ଦୁନିଆ ବିଚିତ୍ର ଅଟେ ୟେ

           ମୁଁ କାନ୍ଧୁଥିଲି କାନ୍ଧୁଥିଲି ।