ମଞ୍ଜିକଥା

ମଞ୍ଜିଟିକୁ ଆମେ ଭାଜି ଖାଇଦେଲେ ଭୃଣ ମୃତ୍ୟୁ ଲଭିଥାଏ,

ମାଟିରେ ପୋତିଳେ ଯତନ କରିଲେ ମଞ୍ଜି ମହାଦ୍ରୁମ ହୁଏ |

ଗଛର ଡାଳକୁ ଭାଙ୍ଗି ଫିଙ୍ଗିଦେଲେ ଶୁଖି ଶୁଖି ହୁଏ ଝଟା,

ସେହି ଡାଲଟିକୁ ପୋତି ପାଣିଦେଲେ ଫଳ ଫଳେ ମିଠା ଖଟା |

ମଣିଷ ଛୁଆତଟି ଜନମ ବେଳକୁ ଆଣିଥାଏ ସଦଗୁଣ,

ଅଯତ୍ନ ଅସ୍ଵଚ୍ଛ ଅଶିକ୍ଷା ଫଳରେ ଆମେ କରୁ ହୀନିମାନ |

ଆଜିର ବାଛୁରି କାଲିହେବ ଗାଈ ଦେଇପାରିବ ଅମୃତ,

ସେବା ଦରକାର ଖାଦ୍ୟ ଦରକାର ନହେଲେ ସେ ଦେବ ଖତ |

 

ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତି-ଛବିଟିକୁ କାଠ-କାଗଜ ଭାବିଲେ ମନେ , 

ଭୋଗ-ରାଗଦେଇ ଭଜନ ଗାଇଲେ ଶୁଭିବନି ତାଙ୍କ କାନେ |

ନିଜ ପିତା-ମାତା ଅସଲ ଦେବତା ତାଙ୍କୁ ଯିଏ ମଣେ ହୀନ,

ଭଣ୍ଡବାବା ସେବା ଯେତେ କରିଲେ ବି ସିଏ ପାଇବ କି ପୁଣ୍ୟ !