ଆ ଫେରିଯିବା ଗାଆଁ କୁ

ଆ ଫେରିଯିବା ଗାଆଁକୁ

ଆପଣେଇ ମାଟି ମାଆକୁ

ସହରୀ ଜୀବନ ସଙ୍କଟ ରେ ଏଠି

ରୋଗୀ ସେବା ଖାଲି ନାଆଁକୁ ।

ଅମ୍ଳଜାନ କିଲୋ ହଜାରେ

ସହଜେ ମିଳୁନି ବଜାରେ

ପ୍ରଦୂଷିତ ବାୟୁ ପ୍ରଶ୍ୱାସରେ ନେଉ

ତୁଣ୍ଡି ବାନ୍ଧି ନିଜ ମୁହଁରେ ।

କଳ କାରଖାନା ଚାଲୁନି

ଦୋକାନ ବଜାର ଖୋଲୁନି

ଖଟିଲେ ଖାଇବୁ ଘରଭଡା ଦେବୁ

କାମକୁ କେହିବି ଡାକୁନି ।

ଭୋକ ଉପାସରେ ମରୁଛୁ

କରୋନା ଭୟରେ ଥରୁଛୁ

ଲକ ଡାଉନ, ସଟ ଡାଉନ

ପୋଲିସି ପାହାର ଡରୁଛୁ ।

ଗାଁ ଟା ଆମର ବଢ଼ିଆ

ଚାରିକଡେ ଖୋଲା ପଡ଼ିଆ

ଚଲା ବୁଲା ପାଇଁ କଟକଣା ନାହିଁ

ନାହିଁ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ଅଡୁଆ ।

ସକାଳ ସିନାନ ନଈ ରେ

ଖରାବେଳେ ତୋଟା ଛାଇରେ

ସଜ ପଖାଳକୁ ସଜନା ଛୁଇଁ

ଖାଇକି ମାରିବା ହାଇରେ ।

କଷି ତାଳ ସଜ ଡାକୁଛି

ନାଲି କୃଷ୍ଣଚୂଡା ହସୁଛି

ଠାକୁରାଣୀ ମାଳ କାଠ ଚମ୍ପାଫୁଲ

ମହ ମହ ହୋଇ ବାସୁଛି ।

ସଞ୍ଜୁଆ ଶୀତଳ ପବନ

ଦେହକୁ ମଳୟ ଚନ୍ଦନ

ଯୁଇ, ଜାଇ, ହେନା, ମଲ୍ଲୀ, ମାଳତୀ ରେ

ସାଉଁଟିବା ସୁଖ ସପନ ।

ଚାଉଳ ମିଳୁଛି ଟଙ୍କାରେ

ବିରି ଓ କୋଳଥ ଛୁଙ୍କରେ

ଚେପଟା କଦଳୀ, ପଣସ କଠା

ଅମୃତଭଣ୍ଡା ବାଡ଼ିରେ ।

ତାତି ଲାଗିବନି ଗାଆଁ ରେ

ମାଟି ଘର ନଡ଼ା ଛାଆରେ

ଘରେ ଘରେ କୂଅ ବାଡ଼ିରେ ପୋଖରୀ

ସୁଲୁ ସୁଲିଆ ବାଆରେ ।

ପ୍ରକୃତି କୋଳରେ ବଞ୍ଚିବା

ବିଷ ବଳୟରୁ ଘୁଞ୍ଚିବା

ମୁକ୍ତ ଆଲୋକ, ଶୁଦ୍ଧ ଅମ୍ଳଜାନ

ବଳକା ଆୟୁଷ ସଞ୍ଚିବା ।

ଖଟିବା ଆପଣା ଭୂଇଁରେ

ଦାଦନ କୁ ଯିବା କାହିଁରେ

ପରିଶ୍ରମ କରି ସୁନା ଫଳାଇବା

ଅଭାବ ରହିବ ନାହିଁରେ ।

ଜନମିଛି ଯେଉଁ ମାଟିରେ

ଅଭାବ ହେବନି ରୁଟିରେ

ସାଇ,ଭାଇ,ବନ୍ଧୁ ଶହେ କାନ୍ଧ ଦେବେ

ମରିଗଲେ ତା' ର ପିଠିରେ ।

ପରିବାର ପିଲା ଛୁଆଙ୍କୁ

ଦେଖୁଥିବା ତାଙ୍କ ମୁହଁକୁ

ଦିନକୁ ପଛକେ ବଖତେ ଖାଇବା

ଆ ଫେରିଯିବା ଗାଆଁ କୁ ।