ମନର ମଣିଷ

ମନଖୋଜେ ସିନା ମନର ମଣିଷ

ଜୀବନର ଚଲାପଥେ,

ଯାହାସାଥେ ବନ୍ଧା ଭାଗ୍ୟର ବନ୍ଧନ

ଯିଏ ଥିବ ସଦା ସାଥେ ।

ସୁଖ-ଦୁଃଖ,ହସ-ଲୁହର ସଂସାରେ

ଯିଏ ଦେବ ଆଶ୍ୱାସନା,

ମନର କୋହକୁ ବୁଝିନେଇ ଯିଏ

ଦେଉଥିବ ଯେ ସାନ୍ତ୍ୱନା ।

ଦୁନିଆଁର ଏଇ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚପରେ

ଅଭିନୟ କରିବାକୁ,

ସାଥିଟିଏ ସିନା ଲୋଡ଼ାଅଛି ଏଠି

ସୁଖଦୁଃଖ ବାଣ୍ଟିବାକୁ ।

ହୃଦୟ ବେଦନା ବୁଝୁଥିବ ଯିଏ

ଆଖିକୁ ଆଇନା କରି,

ଧର୍ଯ୍ୟ ଓ ସାହସ ଦେଉଥିବ ନୀତି

ଭଲମନ୍ଦକୁ ବିଚାରି ।

ପାଶେ ରହିଥିବ ଛାଇପରି ଯିଏ

ରଖି ଅତୁଟ ବିଶ୍ୱାସ,

ସିଏ ସିନା ଅଟେ ନିଜଠୁ ନିଜର

ପ୍ରିୟ ମନର ମଣିଷ ।