ମନର ମଣିଷ

ଜୀବନ ସଂଗ୍ରାମରେ କିଛିଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମଣିଷ

ରାହା ଖୋଜୁଥାଏ  

ଯନ୍ତ୍ରଣାର ଉପଶମର ଆଶା ଉନ୍ମାଦନାରେ 

ଜଣକୁ କୋଳେଇ ନିଏ

ହୃଦୟ ଓ ମନ ଅଗଣାରେ ସିଏ ବୁଣିଥାଏ 

ପ୍ରୀତି ଭରା ରଙ୍ଗ

ଭାବେ ତାକୁ ହୃଦୟର ଚନ୍ଦନର ଶୀତଳତା

ସାତ ଜନମର ସାଙ୍ଗ 

ଚାରି ଦିନର ଅତିଥି ସମସ୍ତେ ଏ ତ କ୍ଷଣ 

ଭଙ୍ଗୁର ସଂସାର

ପ୍ରେମ ଓ ପ୍ରୀତି ଅଭିନୟ ନୁହେଁ ଆଶା ଦୀପ

ଅଟେ ମଣିଷ ମନର 

ମନର ମଣିଷଟିଏ ଥାଏ ସର୍ବଦା ଶିଖା ପ୍ରଜ୍ଜଳିତ

ହୋଇ ମନରେ ଓ ସ୍ୱପ୍ନରେ 

ମନ ଖୋଜେ ତାର ସ୍ପର୍ଶ ବିଶ୍ୱାସ ଭରି ରହେ

ଉର୍ମି ଭଳି ଜୀବନ ସାଗରେ