ମନିଷା

ମନିଷା, ତୁମ ନାମ ଟି ହୃଦୟ ରେ ଗୁଞ୍ଜୁଛି,

ନିଜେ ଚେଷ୍ଟା କରି ଭୁଲିବା, ମନ ତଥାପି ଭାସୁଛି।

ପ୍ରତି ସ୍ଥଳ ଯେଉଁଠି ହସିଥିଲୁ, ଆଜି ଶୂନ୍ୟ ଲାଗେ,

ତୁମେ ନଥିବା ସତ୍ୟ, ମୋର ମନ ପାଇଁ ଅସ୍ୱୀକାର ଭାଗେ।

ମୁଁ କହିନଥିଲି ହୋଇପାରେ ସେଇ ଶବ୍ଦ କଥା,

କିନ୍ତୁ ମନ ଆଜି ଗାଉଛି ଅକାଳ ଭଲପାଇବା ଗାଥା।

ତୁମେ ବିବାହିତ — ଏ ଶବ୍ଦ ମୋତେ ରୋକିଦେଲା,

କିନ୍ତୁ ମନେ ପଡ଼ିବା ଉପରେ କଣ କାହାର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଥାଏ ଭଲା?

ମନିଷା, ତୁମ ଝିଅଳ ହସି, ଏ ରାତି ର ଶାନ୍ତିକୁ ଭାଙ୍ଗିଦେଉଛି,

ତୁମ ସ୍ମୃତି ମୋ ଭିତରେ ଏମିତି କିଛି ଯାହା ଆଗୁଆ ହୁଅନାହିଁ।

ମନିଷା, ତୁମର ନାମ ଉଚ୍ଚାରିଲେ ବନ୍ଧିଯାଏ ଶ୍ବାସ,

କଥା କହିବାକୁ ମୁଁ ଚାହେଁ, କିନ୍ତୁ ଚୁପ ରହିଯାଏ ଭାଷ।

ତୁମେ ଅଛ ଅନ୍ୟ କାହାରି, ଏହି ମନେ ଅଛ ମୋର,

ଏ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରେମ ହେଲା ଜୀବନ ର ଅନକହିଥିବା ଗୋର।

ପ୍ରତି ରାତିର ଚନ୍ଦ୍ରମା ମୋତେ ତୁମକୁ ମନେ ପକାଏ,

ଏ ହୃଦୟ ର ନିରବତା, ଏବେ ମଧ୍ୟ ତୁମ ନାମ ଗାଏ।