ମୋ ପିଲାଦିନ ସାଥୀ

ମୋ ପିଲାଦିନ ସାଥୀଟିଏ ଥିଲା

ଖେଳୁଥିଲୁ ସାଥୀ ହୋଇ

ସବୁଜିମା ଭରା ପ୍ରାନ୍ତରେ

ଆକାଶଟା ଥିଲା ଯେପରି

ଆମ ପାଇଁ ହାତ ମୁଠାରେ

ଖୁସି ସବୁ ବାଣ୍ଟୁଥିଲୁ ଆମେ

ତରୁ ତୃଣ ପାଶେ ନିର୍ଭୟରେ

ମନଖୋଲା ହସରେ।

ନା ଥିଲା ପ୍ରତିବନ୍ଧକର କିଛି ସୂଚନା

ନା କିଛି ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ ମୁହୂର୍ତ୍ତ

ମୁକ୍ତ ବିହଙ୍ଗ ପରି ଡେଣା ଝାଡ଼ି

ବୁଲୁଥିଲୁ ଅବିରତେ ସୁଖର

ବେଳାଭୂମି ପରେ ପଥ ପ୍ରାନ୍ତେ

ରଚୁଥିଲୁ ବାଲିଘର ସଭିଙ୍କ

ଆଢ଼ୁଆଳରେ ଲୁଚିଲୁଚି

ଗାଉଥିଲୁ ଜୀବନ ସଙ୍ଗୀତ

ମନମତାଣିଆ ସ୍ବରେ

ଜୀବନ ଗଳିର ପ୍ରଥମ ପାହାଚରେ।