ମନ ମୋର...

ମନ ମୋର ଏକ ବାଆଁରା ଚଢେଇ

      ଏଣେତେଣେ ବୁଲୁଥାଏ

ସ୍ନେହ ର ପରଶ ଟୋପାଏ ପାଇଲେ

      ସେ ପଞ୍ଜୁରୀ ରେ ରହିଯାଏ

ସର ଲବଣୀ ର ମୋହ ନାହିଁ ତାର

       ନାହିଁ ସୁନା ପଞ୍ଜୁରୀ ର ଆଶା

ଆପଣା ର କରି ଆଉଁସି କେ ଦେଲେ

      ବାନ୍ଧେ ସେ ତା ନୀଡେ ବସା

ସୁନା ର ପଞ୍ଜୁରୀ ଲୋଡା ନାହିଁ ତାର

     ପ୍ରୀତି ପଞ୍ଜୁରୀ ରେ ଖୁସି

ନିଃସ୍ଵାର୍ଥ ହୃଦୟ କେବେ ସେ ଦେଖିଲେ

     ଦେଇଥାଏ ମୁରୁକି ହସି

ସୁନୀଳ ଗଗନେ ଉଡି ବୁଲିବାକୁ

      ଡେଣା ଝାଡି ରହିଥାଏ

ସାଗର ଗରଭୁ ମୁକ୍ତା ର ସନ୍ଧାନ

     କରିବାକୁ ଭାବୁଥାଏ