ବିଶ୍ଵାସ ଡୋରେ ବନ୍ଧା ଭାବ

ବିଶ୍ଵାସ ଡୋରରେ ବାନ୍ଧିଛି ତୋ ସାଙ୍ଗେ ଭାବ

ତୋ ପରି ବିଶ୍ଵାସୀ ଧନ ରେ ଆଉ କେ ହେବ ।

ଶୀକର ସମ ଏ ପରାଣ ଘଡିକେ ଆନ

ତୋ ପରି ବନ୍ଧୁ ଥିଲେ ହେବ ଜୀବନ ଧନ୍ୟ ।

ମାୟାର ଖରେଣୁ କରେ ବାତୁଳ ପରାୟ

ତୋ ଛଡା ହେବ କେ ମୋର ଏଠି ସହାୟ ।

ଅଥଳ ସାଗରେ ଭାସଇ ମିଛର ଭେଳା

ସତ୍ୟ ପଥେ ବାହି ନେବୁ ତୁ ଚକା ଡୋଳା ।

ଛଳନାର ସମ୍ପର୍କ ସାଥେ ସର୍ତ୍ତର ଘେରି

କପଟ ଫାଶୁ କାଳିଆ ତୁ ଦେବୁ ଉଦ୍ଧରି ।

ଘୋର ବନରେ ମୃଗୁଣୀ ମୁଁ ଡାକେ ଆତୁରେ

ରକ୍ଷା କରିବ ଚକାଆଖି କଳା ଠାକୁରେ ।

ଜୀବନ ଦିଅଇ ଯେବେ ନିଦାଘ କଷଣ

ବରଷି ଯାଅଇ ତୋର କୃପା ପର୍ଣ୍ଣାଶନ ।

ନିଃଶ୍ଵାସକୁ ବିଶ୍ଵାସ ପରା ତିଳେହେଁ ନାହିଁ

ଆଉ କିଏ ଆସ୍ଥା ଭାଜନ ହେବ ହେ ସାଇଁ ।

ନାହିଁ ସିନା ଅନ୍ତଃକରଣେ ଅଗାଧ ଭକ୍ତି 

ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ଵାସ ଶ୍ରୀପଦେ ମୋ ଅମାପ ଶକ୍ତି ।

ଆୟୁଷ ସରି ଯିବ ନାମ କରି ଭଜନ

ମୋ ବିଶ୍ଵାସ ଡୋର ନ' ଛିଡି ଥିବ ଅଚ୍ଛିନ୍ନ ।