ମିଛେଇ

ଭାବିଥିଲି ତୁମେ

ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ରାତିର ଜୋଛନା

କାହିଁକି ହେଲ ଅମାବାସ୍ୟା ଜହ୍ନ

କରିଦେଲ ଏତେ ଛଳନା ।

ମୋ ମନ ବଗିଚାର

ତୁମେ ଥିଲ ରଙ୍ଗୀନ ପ୍ରଜାପତି

କିଏ ଜାଣିଥିଲା ଏଣ୍ତୁଅ ପରି

ରଙ୍ଗ ବଦଲାଇବ ନିତି ।

ଆଶା ଥିଲା ଆଷାଢ ବରଷାରେ

ହୃଦୟ ଉପବନ ହେବ ପୁଲକିତ

ବର୍ଷା ସାଙ୍ଗେ ଦେଲ ବଜ୍ରାଘାତ

ମନ ହେଲା ବିଖଣ୍ଡିତ ।

ଭାବିଥିଲି ପ୍ରେମ ମୋର

ମଧୁଭରା ମଧୁରସ

କିଏ ଜାଣିଥିଲା ଅମୀୟ ଭିତରେ

ଢାଳିଦେବ ଟୋପାଏ ବିଷ ।

ଡିସମ୍ବର ମେହେର

ଗଣ୍ଡାବାହାଲି ନୂଆପଡା