ମେଘ

 ଆସ !

ମୋ ଦୁଃଖର ପାହାଚ ଡେଇଁ

ମନ ଗହୀରରେ

ସେଇ ଯେ ସାଇତା ସ୍ମୃତି

ଖୋଲିଦେଖ ,

ତମ ସବୁ ଅଭିମାନ, ପ୍ରତିଶୃତି 

ଭଲପାଇବାର ନିବିଡ଼ ଆଶ୍ଲେଷ

କେମିତି ଝୁଲିଛି , ମେଘ ହେଇ ଆକାଶରେ !

ବ୍ୟବଚ୍ଛେଦ କରିବ ତ ସମୟର 

ଝରି ଆସିବ ଲହୁ, ଲୁହ ସହ

ମେଘ ଭର୍ତ୍ତି ଆକାଶରେ ଦେଖିହବ

ମନପବନ ଘୋଡା

ଶୁଣ୍ଢଉଠା ହାତୀ, ଉଡିଯାଉଥିବା

ଚିତ୍ରିତ ଚଢେଇ , ଜାହାଜ 

ଏମିତିକି ଅସହଜ ମୁହଁ ପ୍ରେମିକର !

ଯେତେସବୁ ଚହଲାପାଣିର ଛାଇ ,

ଫେରିଯାଇଥିବା ସମୟ 

ତମେମୟ !

ମୁଁ ଓ ମୋ ମେଘମନସ୍କ ଚେତନା

ତଥାପି ଖୋଜି ବୁଲେ 

ପକ୍ଷୀରାଜ ଘୋଡା , ତମ ଅନ୍ୱେଷଣରେ !

ଥରେ ଆସ ।

ବର୍ଷାରେ ରୂପାନ୍ତରିତ ହେଇ, 

ଛୁଇଁ ଯାଅ ତାଳୁରୁ ତଳିପା' ଯାଏ 

ସମଗ୍ର ସତ୍ତାରେ ,

ପ୍ରଶସ୍ତ କର

ମୋ ଭିତରେ ସୁପ୍ତଥିବା ବିଶ୍ୱାସକୁ 

ଦିଅ ଜୀବନ୍ୟାସ !!