ମଧୁଛନ୍ଦା ନାଚେ ତାଳ ପକେଇ

ଥିନି ତାକ ଥେଇ-ତା' ଥେଇ-ଥେଇ ,

ମଧୁଛନ୍ଦା ନାଚେ ତାଳ ପକେଇ ।

ଛମ ଛମ ବାଜେ ଘୁଙ୍ଗୁର ତା'ର ,

ଅଙ୍ଗଭଙ୍ଗୀ ତୋଳେ କି ମନୋହର ।

କଥା କୁହା ଆଖି -ମୁହଁର ହସ ,

କେବେ ସରସ ସେ କେବେ ବିରସ ।

ଇତିହାସ ଆଉ ପୁରାଣ ଛାପ ,

ଆଧୁନିକତାର ମିଳିତ ରୂପ ।

ଛନ୍ଦମୟ ତା'ର-ମୁଦ୍ରା ଓ ଠାଣି ,

ନିଏ ପରା ଜନ ମନକୁ ଟାଣି ।

ଲାସ୍ୟମୟୀ ସେ ଯେ ନୃତ୍ୟ ସୁନ୍ଦରୀ ,

ସାଧନାଟି ନିତି ରଖିଛି ଜାରି ।

ଭଲ କରି ସିଏ ପାରିଛି ଜାଣି ,

ସାଧନାଟି ସିଦ୍ଧି ଦିଅଇ ଆଣି ।

ଆମେ ବି ଏକଥା ରଖିଲେ ମନେ ,

ସଫଳତା ନିଶ୍ଚେ ପାଇବା ଦିନେ ।।

ବି. ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ ।