ମାଟିଘର

ଏଇ ଗାଆଁ ଛୋଟ ଚାଳିଆ ଘର

ଝାଟିମାଟି କାନ୍ଥ ଦାଣ୍ଡ ଦୁଆର

ଲାଗେ ଆପଣାର ଭାରି ଶୀତଳ

ମୋ ପାଇଁ ସିଏ ତ ରାଜନବର ।

ଯେଉଁଦିନ ମୁହିଁ ହେଲି ଜନମ

ଛୁଇଁଲି ତା' ମାଟି ଆଗ ସେଦିନ

ବିତାଇଛି ସୁଖେ ସଞ୍ଜ ସକାଳ

ଖେଳିବୁଲି କେତେ କୋଳେ ତାହାର ।

ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କ ସାଥୀରେ ମିଶି

ହାତଠାରି ଡାକୁ ସରଗ ଶଶୀ

ମମତା ମଧୁର କେଡ଼େ ସୁନ୍ଦର 

ଖସେ ହାତେ ଜହ୍ନ ସତେ ଆମର ।

ବଗିଚାଟି ଆମ ଭାରି ସୁନ୍ଦର 

ଫଳଫୁଲ ହୁଏ ନାନା ଜାତିର

ଉଡ଼େ ପ୍ରଜାପତି କେତେ ରଙ୍ଗର

ଫୁଲ ତୋଳି ଗୁନ୍ଥୁ ଗଜରା ହାର ।

ଅଛନ୍ତି ଏଇଠି ମୋ ବାପା ମାଆ 

ଦେହ ପାଆ ହେଲେ ହୁଅନ୍ତି ସାହା

ମନାସନ୍ତି ସଦା ଶୁଭ ମଙ୍ଗଳ 

ସେନେହ ସୋହାଗେ ଘର ମୁୁଖର ।

ମନେପଡ଼େ ତା'ର ଅଭୁଲା କଥା

ଥିଲେ ଦୂରେ ଲାଗେ ମନକୁ ବ୍ଯଥା

ମୋ ଗାଆଁ ମଶାଣି ମାଟି ପବିତ୍ର 

ଜଳିବ ବି ଏଠି ଚିତା ମୋହର ।

ଗୋପ ବୃନ୍ଦାବନ ମୋ କୁଞ୍ଜବନ

ବାସେ ମହମହ ଚନ୍ଦନ ସମ

ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର ମୋ ମାଟିଘର

ମୂରଲୀର ସ୍ବନ ଗୁଞ୍ଜେ ସମୀର ।

ଏହା ପରି ନାହିଁ ଜଗତେ ସ୍ଥାନ 

ତୁଚ୍ଛ ହୀରା ନୀଳା ମଣି କାଞ୍ଚନ 

ପ୍ରିୟତମ ମୋର ଏ ମାଟିଘର 

ସରି ନୁହେଁ ତାକୁ ସରଗପୁର ।

ଢାଳଇ ତା' ପଦେ କୋଟି ପ୍ରଣତି

ଜୀବନେ ମୋ ଲକ୍ଷ୍ଯ ତା'ର ଉନ୍ନତି

କରିବି ମୁଁ ସଦା ସେବା ତାହାର 

ଏଇ ମାଟିଘର ବୈକୁଣ୍ଠ ମୋର ।