ମାଆ

ସରଗୁ ଜଗତେ ପୁଣ୍ୟ ତେଜ ରୂପେ

  ଅଟଇ ତୁ ମୋର ମାଆ

ଜନମ ଗଠିତା ଅମୃତ ସରିତା

   ଚହଟୁ ବସୁଧେ ନାଆ |

ସପ୍ରେମ ଅନ୍ତରେ ତପନ ଗଗନେ

   ବୃହତ ତୋର ମମତା

ତୋ ନିସ୍ଵାର୍ଥ ପ୍ରେମ ପାସୋରିବି ନାହିଁ

  ଅଲିଭା ପ୍ରେମ ସଳିତା |

ପ୍ରେମ ଗୁଣ ତୋର ଅନ୍ତରେ ମୋହର

  ବାସଇ ଗୋଲାପ ପରି

ଅର୍ପିତ ପରାଣ ପ୍ରେମରେ ସେ ଛିଟା

  ଗଢିଲା ତନ ମୋହରି |

ଆଜି ମୁଁ ବୁଝିଲି ପ୍ରେମର ଏ ଅର୍ଥ

   ଜାଣିନଥିଲି ଯେ ଏବେ

ତୋହର ମମତା ସ୍ମରଣେ ଅନ୍ତରୁ

   ଲୋତକ ଝରାଏ ଏବେ |

ଏ ନିଶ୍ୱାସ ମୋର ତୋର ଅବଦାନ

  ଫୁଲକିତ ଆଜି ହେଲା

ମମତା ସେନେହ ପ୍ରେମ ଫୁଲ ତୋର

  ଜୀବନେ ଆଜି ଫୁଟିଲା |

ଜନମ ତୁ ଦେଲୁ ପରାଣ ବି ଦେଲୁ

   ସରଗ ସୁଖ ତୁ ଦେଲୁ

ଅବୁଝା ଥିଲି ମୁଁ ଅବାଟେ ଥଲି ମୁଁ

   କେଡେ ଯେ ପ୍ରେମ କରିଲୁ |