ମା ର ମହତ୍ତ୍ୱ

ମମତା, ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ସେବାର ଜୀବନ୍ତ 

ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ ପ୍ରତୀକ...ମାଆ

ବିରଳ ସ୍ନେହ ଭାବନାର ଝର, ସୁଖେ 

ନାହିଁ କ୍ଷଣିକ...ମାଆ /୧/

ସଂସାରରେ ନିଜ ସନ୍ତାନର ସୁଖ ଓ 

ସମୃଦ୍ଧି ପ୍ରଦାୟିନୀ...ମାଆ

ଜଗତର ଅଟେ ଗରୀୟସୀ, ମହିୟସୀ, 

ସହାସ୍ୟ ବଦନୀ...ମାଆ /୨/

ଅତି ଖୁସିରେ ପଣତ ଉହାଡେ କୋଳରେ 

ଶୁଆଇ ଦିଏ.......ମାଆ

ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ସହି ଅନାହାରେ ରହି ସନ୍ତାନର

ଉଦର ଭରିଦିଏ.......ମାଆ /୩/

ଜନନୀ ଜଠରୁ ନେଇଣ ଜନମ ମୁଁ ଯେବେ

ଡାକିଲି କୁଆଁ କୁଆଁ.......ମାଆ

ମାଆ ଖୀର ତ ଅମୃତ, ପାନ କରି ମୁହିଁ 

ଶେଷରେ ହୋଇଲି ଠିଆ.......ମାଆ /୪/

ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଝୁଣ୍ଟି ପଡୁଥିଲି ମୁହିଁ ଶିଶୁଟିଏ 

ଥିଲା ବେଳେ.......ମାଆ

କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ପୁଣି ଥକି ପଡୁଥିଲି ମାଆ ଟେକି

ନେଉଥିଲା ତାର କୋଳେ.......ମାଆ /୫/

ସ୍ନେହ ମମତାର ତୋର କୋମଳ ପରଶ

ମନ କିଣୁଥିଲା ମୋର.......ମାଆ  

ମନରେ ନଥାଏ ଡର ଆଉ ଭୟ ଥିଲେ 

ପଣତର ତଳେ ତୋର .......ମାଆ /୬/

ତୋର କାଉଁରୀ ପରଶରେ ହରି ଯାଏ ମୋ 

ସାରା କ୍ଳେଶ...ମାଆ

ଦିନସାରା କାର୍ଯ୍ୟରତ ତନୁ ଅବଶ ଥାଇ 

ମିଳଇ ତୋର ସ୍ପର୍ଶ...ମାଆ  /୭/

ପ୍ରକୃତି ଗଢିଛି ଅମାପ ଦକ୍ଷତା, ମୋ ପ୍ରଥମ 

ଗୁରୁ, ବଳ ମୋ ପାଇଁ ତୋ ଆଶିଷ...ମାଆ

ନୂତନ ଆକାଂକ୍ଷା ସଞ୍ଚରି ମନରେ ଭରି ଦିଅ 

କେତେ ନବ ଆଶ ...ମାଆ /୮/

ଶୁଖିଲା ମୁହଁକୁ ଦେଖିଲେ ମୋର, ହୃଦୟରୁ

ତୋର ବହଇ କୋହ...ମାଆ

ଧୂଳି ଟିକେ ଦେଖିଲେ ମୋର ଦେହରେ, ସହେ 

ନାହିଁ ତୋର ଦେହ...ମାଆ /୯/

ମାଆ ନାମଟି, ତୁଣ୍ଡରେ ସଂଗେ ସଂଗେ ଆସେ

ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଲେ ଦୁଃଖ ଝଡ଼.....ମାଆ

ନାହିଁ ତା'ର ପଟାନ୍ତର, ପୃଥିବୀରେ ମାଆ ନାମ 

ଗୋଟି ସବୁଠାରୁ ବଡ.....ମାଆ /୧୦/

ତୁମେ ସଦା ପୂଜନୀୟା, ଚି଼ର ବନ୍ଦନୀୟା, ମୋର

ତ ଅଟ ଚି଼ର ନମସ୍ୟ...ମାଆ

ମମତାର ଧାର ମାନବ ଜାତିର ଅଗ୍ର, ଥରେ ଡାକି

ଦେଲେ ମିଳେ କୋଟି ପୁଣ୍ୟ ...ମାଆ /୧୧/

ଅନନ୍ତ କାଳରୁ ମାତୃଜାତିର ଆସନ ସ୍ୱର୍ଗଠୁ ବଡ଼,

ପ୍ରତିଦାନ ଦେଇ ପାରିବେନି କେହି...ମାଆ

ପୃରୁଷକୈନ୍ଦ୍ରିକ ସମାଜରେ ନିଷ୍ପେସିତ ହୋଇ 

ଲାଞ୍ଚନା ପାଉଛି ନାରୀର ସମ୍ମାନ ନାହିଁ...ମାଆ /୧୨/