ଲିଭା ଦୀପାଳି

ଜୀବନସାରା ତା' ଜଳିବା ଦେଖିଚି

ସଭିଙ୍କୁ ଆଲୋକ ଦେଇ,

ଆଗ୍ନେୟଗିରିଟେ ନିଜେ ସାଜି ସଦା

ଲାଭାରେ ଚରଣ ଧୋଇ...

ସୁଖ ତାର ଧୂଆଁ ଧୂଆଁ,

ଲିଭାଦୀପାଳିର ଅସରା ଆଲୋକ 

ସିଏ ମୋର ପ୍ରିୟ ମାଆ ।

ଜୀବନ ଦୀପ ତା ଲିଭି ଅଛି ସିନା

ଆଲୋକ ହୋଇନି ଦୂର,

ସ୍ନେହ, ଉପଦେଶ ଆଦର ଯତନ

ଉଜ୍ବଳ ପ୍ରଦୀପ ମୋର...

ତେଜୀୟାନ କରେ ନିତି,

ଅୟୁତ ସୁଖର ସପନ ଦେଖେ ମୁଁ

ମାଆ ପଣତରେ ଶାନ୍ତି ।

ଦୀପାବଳି ଦିନ ରୋଷଣିରେ ତୋର

ମୁହଁ ଦିଶୁ ଥାଏ ବୋଉ

ନିରଳସ ତୋର ସଜଡା ସଂସାର

ସଦାକାଳେ ଦାଉଦାଉ,

ନିଇତି ଦୀପର ମାଳା...

ନାନା ଖିରି ପିଠା ମଧୁର କଥା ତୋ

ଭଗ୍ନ ଦୁର୍ଗ ଶକ୍ତ ଶିଳା ।

ଅନ୍ଧାରେ ଆସି ଆଲୋକେ ଯିବାକୁ

ଦେଖେଇଲି ତୋତେ ଦୀପ,

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ତୋର ପଣତ ଛାଇରେ

ରହିବି, କରୁଚି ତପ...

ଅମରପୁରରେ ଥାଇ,

ଆଶିଷ ଦିଏ ମା' ଦିନ ବିତିଯାଉ

ତୋ' ପାଦରେ ମଥା ଛୁଇଁ ।