ଲବଙ୍ଗଲତା

ଲଳିତା ଲବଙ୍ଗଲତା

ଦରିଆ କୂଳରେ ସୁଲୁସୁଲୁ ବାଆ

ଆ ବୁଲିଯିବା ହୋଇବା କଥା ।

ଦେଖିବା ସେଇଠି ଉଚ୍ଚ ଉଚ୍ଚ ଗଛ

ଗଗନେ ଟେକିଛି ମଥା

କାନ୍ଦିରେ ଝୁଲୁଛି ଶ୍ରୀଫଳ ନଡ଼ିଆ

ତୋଳି ଛଡ଼େଇବା କତା

ନଡ଼ିଆ ଭିତରେ ପାଣି

ଭାରି ସୁଆଦିଆ ରସାଳ ମଧୁର

ଗୁଣେ ଭରପୂର ଜାଣିଥା ।

ଲଳିତା ଲବଙ୍ଗଲତା-----

ଭବ ଦରିଆର କୂଳରେ ମଣିଷ

ଏଇମିତି ଡେଙ୍ଗା ଗଛ

ଘର ପରିବାର ମଧୁର ଶ୍ରୀଫଳ

ତା ଅମଳ ଭାରି କଷ୍ଟ

ଝରେ ସ୍ନେହ ସୁଧା ମଧୁ

ସମ୍ବନ୍ଧ ସମ୍ପର୍କ ସୁରକ୍ଷା କବଚ

ଏ କଥା ଗଣ୍ଠି ବାନ୍ଧିଥା ।

ଲଳିତା ଲବଙ୍ଗଲତା-----

ପେଟ ପୂରିଯାଏ ପିପାସା ବି ମେଣ୍ଟେ

ମନ ହୁଅଇ ଆନନ୍ଦ

ସହେ କେତେ ଚୋଟ ଆଘାତ ପ୍ରହାର

ତନ୍ତୁ ତାର ଭାରି ଟାଣ

ତା ନିର୍ଯ୍ୟାସ ଟାଣି ଭିଣି

ଦଉଡ଼ି ଭାବରେ ବଳି ଦେବା ଯଦି

ଛିଡିବ ନାହିଁ ଜାଣିଥା ।

ଲଳିତା ଲବଙ୍ଗଲତା----

ସଂସାରର ମୂଳ ଶକତି ଆଧାର

ଭାବ ବନ୍ଧନର ଡୋର

ସୁରକ୍ଷା କବଚ ଥିଲେ ମଜବୁତ

ଶ୍ରୀଫଳ ସମ୍ଭବପର

ଛାତିକୁ କରି ପଥର

ଗୁଣର ସୂତ୍ରକୁ ଆଦରିବା ଆମେ

ଭାଙ୍ଗିବାନି କୁଳ ପ୍ରଥା ।

ଲଳିତା ଲବଙ୍ଗଲତା----