କୁସନ୍ତାନ

ପୂତ ନାମ ନରକୁ ଉଦ୍ଧରିବା ପାଇଁ ସନ୍ତାନ ଇଛନ୍ତି ଜନେ

ସେହି ପୁଅ ଯଦି କୁପୁତ୍ର ହୋଇଲା କୋଟି ନରକକୁ ଟାଣେ ।

ଆମ ଗାଁ ପଦନ ରାଉତ ସଜ୍ଜନ ଥିଲେ କିନ୍ତୁ ନିଃସନ୍ତାନ

ସନ୍ତାନ ପାଇଁକି ବେନି ପତିପତ୍ନୀ ସର୍ବଦା ଚିନ୍ତିତ ମନ ।

କେତେ ଓଷାତପ ସେବା ପୁଣ୍ୟ ବ୍ରତ ଦାନ ଧର୍ମ ଅନୁସରି

ବାର ବର୍ଷ ପରେ ପୁଅଟିଏ ପାଇ ମନସ୍କାମ ଗଲା ପୂରି ।

ନାମ ତା ଚଗଲା ଭାରି ସେ ଚଗଲା ସହଜେ ଗେଲବସର

ପାଠରେ ଦୁର୍ବଳ ଫୁଟାଣି ପ୍ରବଳ କଳହରେ ଧୂରନ୍ଧର ।

ଗେହ୍ଲା ପୁଅ ପାଇଁ ବାପ ମାଆ ବାଇ ଯାହା ଯାହା ଦରକାର

ପୁଅ ମନ ମତେ ଯୋଗାଇ ଦିଅନ୍ତି କରିଥାନ୍ତି ଗଳାହାର ।

ନିଜେ କଷ୍ଟ ସହି ଉପବାସେ ରହି ଧାର କରଜ କରି

ପୈତୃକ ସମ୍ପତ୍ତି ସବୁ ଦେଲେ ବିକି ଦୁଶ୍ଚିନ୍ତାରେ ହେଲେ ଘାରି ।

କଲେଜକୁ ଗଲା ଦୁଷ୍ଟାମି ବଢ଼ିଲା ମଦ ଜୁଆ ଝିଅ ନିଶା 

କୁମାର୍ଗରେ ଅର୍ଥ ଉଡ଼ାଏ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପିତାଙ୍କର ଉଡ଼େ ହଂସା ।

ଗୁଣ୍ଡାମି ଦୁଷ୍ଟାମି ହେତୁ କଲେଜରୁ ହେଲା ଯେବେ ବହିଷ୍କାର

ପଦନ ପାର୍ବତୀ ହେଲେ ବଡ଼ ଦୁଃଖୀ ନେତୃ ବହେ ଅଶ୍ରୁଝର ।

ମାତା ପାଶେ ଅଳି କରେ ନିତି କଳି କୁସଙ୍ଗରେ ଥାଏ ରସି 

ପିତାଙ୍କୁ ଜୁଲମ କରେ ଅର୍ଥ ଆଶେ ଅଶାଳୀନ ବାକ୍ୟ ଭାଷି ।

ପିତା ପଞ୍ଚଷଠି ମାତା ଷାଠିଏରେ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟରେ ଚିନ୍ତାଗ୍ରସ୍ଥ

ଭେଣ୍ଡା ପୁଅ ଘରେ କିଛି କରୁନାହିଁ ଅନ୍ଧାର ତା ଭବିଷ୍ୟତ ।

ଭଲ ବୁଝାଇଲେ ଭେଲ ହେଲା ସବୁ ବିପରୀତ ପ୍ରତିଫଳ

ଅଜାଗା ଘାଆକୁ ଦେଖି ଦେଖାଇବା ନୋହିଲା ସମ୍ଭବପର ।

ବସି ବସି ଖାଲି ଭଲ ଭଲ ଖାଇ ମଜଲିସ କରୁଥାଏ

ପିତାଙ୍କ କାନ୍ଧରେ ବୋଝ ହୋଇ ଟିଙ୍କ ପରି ରକ୍ତ ଝୁଣୁଥାଏ ।

ଜନକ ଜନନୀ ଭଲ ମନ୍ଦ ଦୁଃଖ ସୁଖ ନପାରଇ ଦେଖି

ଏଡିକି ନିଷ୍ଠୁର କୃତଘ୍ନ କୁପୁତ୍ର ଠାରୁ ନିଃସନ୍ତାନ ସୁଖୀ ।

ମୂଲ ଲାଗିବାକୁ ନାହିଁ ଆଉ ବଳ ଏବେ ଦଶ ଦିଶ ଶୂନ୍ୟ

ନଦେବାରୁ ଟଙ୍କା ମାରି ଧକା ବେକା ଜ୍ଞାନ ହରାଇଲା ଘୃଣ୍ୟ ।

ମାଡ଼ଦେଇ ଘରୁ ବହିଷ୍କାର କଲା କାନ୍ଦୁଥିଲେ ପିତା ମାତା 

କୁଳାଙ୍ଗାର ଅପଦାର୍ଥ କୁସନ୍ତାନ ଲାଗି ଏ ସଂସାର ପିତା ।

ଜରାନିବାସକୁ ଚାଲିଗଲେ ଦୁହେଁ ସ୍ବପ୍ନ ହେଲା ଧୂଳିସାତ

ପୁତ୍ର ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ନଥିଲା କିଞ୍ଚିତ ସାହା ଏକା ଜଗନ୍ନାଥ ।