କ୍ଷମାକର

ତମେ ଯାହା ଚାହିଁଥିଲ ମୋଠାରୁ

ମୁଁ ତୁମକୁ ଦେେଇ ପାରି ନାହିଁ ା

ଅନେକ ଆମ ସମୟର

ଲୋକ ଚାଲି ଗଲେେଣିି

ନଦୀ ସେମିତି ବହି ଚାଲିଛିି

ଉଡି ଗଲେଣି ମାଛରଙ୍କା ପକ୍ଷୀ

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ହିସାାବ କରୁୁଛି

ପିଠିର ଦରଜ ପେଟର ଭୋକ ଜାଳା

ମୋ ରକ୍ତଚାପ ଦେଖୁୁଛି ଦିିନରାତି ା

ମୋର ଆଖିିର ବୁୁନ୍ଦାକୁ

ମୋର ପରିିବାରର ସମସ୍ତଙ୍କୁ

ସାଇତି ରଖିଛି ମୋ କ୍ଯାମେରା ଭିତରେ

ଏହା ଛଡା ମୁଁ ଆଉ କଣ କରି ପାରିବି ଯେ ?

ତମେ ବୁଝି ପାରିବ କି ?

ବିଫଳତାର ମାନେ କଣ ?

ମୋର ସମସ୍ତ ବିିଫଳତାକୁ

ଆଜି ଟେକି ଦେଇଛି ତୁମ ହାାତରେ

ଦେଇ ପାରିଲି ନାହିିଁ ବୋଲି ଅଧିକ କିଛି

କ୍ଷମା କରିବନିି ମୋତେ ......