କୃଷ୍ଣ
କୃଷ୍ଣ
ଅମେଇସିଆ ରାତି
ଅଶନିର ଗର୍ଜନ
ତୁହାତୁହା ବରଷାକୁ
ଘଡଘଡିର ନିନାଦ
ରହିରହି ବିଜୁଳିର ଚମକ
ସତେ ଯେମିତି ପ୍ରକୃତି
ଆଜି କାହା ପ୍ରତିକ୍ଷାର।
କିଏ ଜାଣିଥିଲା
ଜଡ ହେବେ ସଚେତନ
ସଜୀବ ହେବେ ସ୍ଥାଣୁ
ଦିଵ୍ୟ ଜ୍ୟୋତିର ପ୍ରକାଶ
ମୁକୁଳା ବନ୍ଦୀଦ୍ୱାର
ବହୁଦୁର ପଥ ,
ଭାରତଯୁଦ୍ଧ ଠାରୁ ଶୀଆଳି
ଲତା ଶେଯଯାଏ
ଗୋଟିଏ ଯୁଗର ଅନ୍ତ ।
ସମୟ ନିର୍ଘଣ୍ଟ
ଅସ୍ଥିରତାର ପ୍ରକାଶ
ତଥାପି ଚାଲିବାକୁ ହେବ
ଏତ ଜୀବନର ବାସ୍ତବତାର ଚିତ୍ର ।
ଦିବ୍ୟ ଚେତନାର ଆଭାସ
ମନ ହୃଦୟର
କୋଣ ଅନୁକୋଣରେ
ସମାହିତ
ଦିଶେ ଜୀବନରେ ସତ୍ୟ
ସନାତନର ଛାପ ।
b>
ଶ୍ରେଷ୍ଠତ୍ଵର ପ୍ରତୀକ
ସଫଳତାର ରୂପ
ଅକ୍ଷୟ ଅଲୌକ୍ୟ
ସତ୍ୟ ସନାତନ ଚିରନ୍ତନ
ନାହିଁ ବିକଳ୍ପ,ସଦା ସ୍ଥିର
ନାମରେ ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ଆଭାସ।
ଵେଗମତୀ ଯମୁନା ଦୁଇଭାଗ
ଯାତ୍ରା ପାଇଁ ମୁକୁଳା ପଥ
ବଡ ବିଚିତ୍ର ଅବୁଝା ଏ ଚିତ୍ର
ତଥାପି
ସେ ସୂକ୍ଷ୍ମ ସତ୍ତାର ସନ୍ଧାନେ
ସଚରାଚର ଆଜି ସମ୍ମୋହିତ ।
କ୍ଷୁଦ୍ର ବାଲୁକା ରେଣୁ
ସାଗରକୁ ଲଙ୍ଘିବାର ପ୍ରୟାସ
ଅସମ୍ଭବକୁ ସମ୍ଭବ
କରିବାର ଆପ୍ରାଣ ଚେଷ୍ଟା
ସନ୍ଧାନେ ସେ ଅଛପା
ସମ୍ପର୍କ ଆତ୍ମା ପରମାତ୍ମାର ।
ସବୁ ଶେଷ
ଶୁନ୍ୟତାର ପରିପ୍ରକାଶ
ଜୀବ ସତ୍ତାର ଅବକ୍ଷୟ
ଆଖିଆଗରେ
କେବଳ କୃଷ୍ଣ କେବଳ କୃଷ୍ଣ ।